Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)15

 Hej w 15  poście  z serii Chcesz pomóc to pomagaj :)  Adoptuj psa lub kota :) dziś na godzinie wychowawczej włączyli krainę lodu i niemiałam pojęcia, że tyle osób z mojej klasy lubi to oglądać najlepszy jak według mnie najlepszy był bałwanek Olaf :)

 

chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)
chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 2
Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 3
Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 4

Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 5

 Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 6

 Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 7

 Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 8

Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :) 9

Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)10

 Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)11

Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)12

 Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)13

Chcesz pomóc to pomagaj :) Adoptuj psa lub kota :)14

 

A tu macie linka do fundacji z Facebooka ------> Fundacja Azylu pod Psim Aniołem

 

Ale najpierw przed adoptowaniem  zapytajcie o zgodę rodziców :)

 

 

Papilotka około 10 tygodni. Urodziła się w norze na obrzeżach podwarszawskiej wsi. Dzielna mama biegała na pola i do wsi w poszukiwaniu jedzenia, bo intensywnie karmiła mlekiem swoje 3 córeczki. Papilotka jest śmieszną, energiczną kuleczką.
Jest odrobaczona, odpchlona i zaszczepiona pierwszy raz na choroby wirusowe. Obecnie przebywa w domu tymczasowym, gdzie czeka na stałą adopcję.
Kontakt: 501 258 303 lub 509 117 723

 

 

Migotka to 15 tygodniowa sunia.
Jest suczką bardzo kontaktowa. Lubi kontakt z innymi zwierzętami. Jest odrobaczona i zaszczepiona.
Pilnie poszukujemy dla Migotki domu tymczasowym, a o domu stałym już nie wspominając.
Kontakt : 501 258 303 lub 509 117 723

 

Bardzo PILNIE poszukujemy i błagamy o nowy dom tymczasowy dla Speeda.
Jutro, w czwartek, musi opuścić dom tymczasowy, tak jak było w założeniach.
Speed jest miłym psim nastolatkiem, grzbietem sięga powyżej łydki, wychodzi na spacery, posiada szczepienia.
Błagamy o tymczas dla Speeda na JUŻ
Tel. 501 258 303, 509 117 723.

 

 

 

Bob to 4 miesięczny sliczny psiak.
Bardzo kontaktowy i miły psiak.
Uczy się chodzenia na smyczy i zachęca zwierzaki do zabawy. Jest odrobaczony i zaszczepiony na choroby wirusowe.
Bob obecnie przebywa w domu tymczasowym, gdzie czeka na stałą adopcję.
Kontakt : 501 258 303 lub 509 117 723

 

 

Tokaj ma około 11 tygodni. Urodził się na polu, gdzie oszczeniła się dzika suka. Tokaj jest bardzo kontaktowy psiakiem.
Jest odrobaczony, odpchlony i zaszczepiony na choroby wirusowe. Szukamy mu domu stałego.
Kontakt : 501 258 303 lub 509 117 723
 

Colette 9 maja traci dom. Jej pańciostwo nie dogadało się między sobą i sunia... na początku maja zostaje na lodzie. PILNIE szukamy jej domu tymczasowego!
Colette ma teraz około 1 roku. Jako szczeniak została porzucona w pudle razem ze swoim braciszkiem. Wyrosła na pięknego psa, wielkości grzbietem pod kolano. Z wyglądu przypomina mix pudla i sznaucera. Jest grzeczna. Nie niszczy w domu, nie brudzi. Jest systematycznie odrobaczana i zaszczepiona na choroby wirusowe i wściekliznę. Colette szuka bardzo pilnie domu tymczasowego w Warszawie lub okolicach i, równoczenie, stałego domu. Tel. 501 258 303, 509 117 723.

 

 

Smyczek ma teraz około 4 miesięcy. Urodził się na posesji 83-letniej, niepełnosprawnej kobiety. Jego pani od pewnego czasu nie radziła sobie z psami, które dawno temu znalazły się na jej posesji. W ostatnich miesiącach zaczęła zachowywac się agresywnie w stosunku do psów. Szturchanie łopatą, kopanie, głodzenie stało się normą. Dokarmianie psów przejął sąsiad, który z kolei stał się ofiarą agresji innych sąsiadów, którym przeszkadzało szczekanie i zapachy. Zabraliśmy Smyczka z tamtego miejsca i PILNIE szukamy mu domu tymczasowego w Warszawie i bliskich okolicach. Szczeniak jest odpchlony i odrobaczony. Jest bardzo miłą przylepą. Szacujemy, że w przyszłości pownien sięgać grzbietem co najmniej do kolana. Jest sporym psiaczkiem. Już teraz sięga grzbietem poniżej kolana.
Kontakt do nas: 509 117 723, 501 258 303.

 

 

Nuka to 11 tygodniowa sunia.
Jest suczką bardzo kontaktowa. Jest najbardziej odważna z całego miotu.
Uczy się chodzenia na smyczy. Lubi kontakt z innymi zwierzętami. Jest odrobaczona i zaszczepiona.
Obecnie przebywa w domu tymczasowym, gdzie czeka na stałą adopcję.
Kontakt : 501 258 303 lub 509 117 723

 

 

Kwiecień 2015:
"Chłopak z Gitarą byłby dla mnie parą"!
Wygrałam walkę z parwo! Jestem zdrową psią nastolatką w wieku około 4,5 miesiąca. Szukam dobrego, umuzykalnionego domu na zawsze , który pokocha Gitarę!
Dzwońcie do moich przyjaciół: 501 258 303, 509 117 723.

 

 

I to by było na tyle dużo piesków pojechało do domów albo do domów tymczasowych

 

I to już koniec Dziękuję za uwagę :)

 

I to było na tyle z dzisiejszych  adopcji następny taki post za tydzień :)

Jeśli zdecydujesz się na adopcję psa lub  kota  najpierw zapytaj o zgodę rodziców :)

 

Pozdrawiam Tulipanka2000 z bloga zwierzakowo :)

 

Pa, Pa don't copy :)

 

Woltyżerka

Hej w drugim poście :)
Już za dwa dni majówka :)
Dziś byłam na wolontariacie i prowadziłam dwa razy dzieci na kucyku (Bączek) żałuję, że wcześniej się tam nie zapisałam.
Ta pomoc to jest coś co lubię, a nie jak chodzenie do szkoły, które jest na siłę.

Woltyżerka

Woltyżerka – dyscyplina jeździecka, obecnie jako jedna z 7 dyscyplin wspierana jest przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W dyscyplinie tej zawodnik lub grupa zawodników wykonuje zróżnicowane ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne na galopującym lub stępującym koniu, prowadzonym na lonży.
Współczesna woltyżerka nie jest jednak wyłącznie odrębną dyscypliną; podobnie jak w czasach dawniejszych, stanowi często element przygotowań w uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich: jako element nauki jazdy konnej początkujących oraz jako część treningu dla zaawansowanych.

Historia dyscypliny
Początki popisów akrobatycznych i tanecznych wykonywanych na przemieszczającym się koniu sięgają starożytności. Przez wieki uprawiane były także dla zapewnienia sprawności poruszania się na koniu podczas walki. Obecna nazwa wywodzi się z czasów renesansu i pochodzi od francuskiego słowa "la Voltige" ("voltiger") (akrobacja; podlatywać). W epoce renesansu woltyżerka stanowiła część musztry jeździeckiej oraz była ćwiczeniem zwinności uprawianym przez szlachtę i rycerstwo.
W latach 20. XX wieku do uprawiania woltyżerki, będącej domeną szkoleniowców wojskowych, dopuszczono dzieci i młodzież, dzięki czemu stała się ona sportem umożliwiającym kontakt z koniem od najmłodszych lat. W roku 1920 dyscyplina woltyżerki pojawiła się jednorazowo na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii.
Współczesna woltyżerka ma swoje korzenie w Niemczech, gdzie w czasach powojennych zaczęto traktować ją jako przygotowanie młodzieży do uprawiania sportów konnych. Organizacja FEI uznała woltyżerkę za dyscyplinę oficjalną w roku 1983. W tym samym roku rozegrano w Niemczech pierwsze drużynowe zawody woltyżerki, a w roku 1986 – pierwsze indywidualne. Pierwsze Mistrzostwa Europy odbyły się w roku 1984 w Austrii. Woltyżerka pojawiła się także na Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles (1984) i w Atlancie (1996), lecz jedynie jako konkurencja pokazowa.

Konkursy woltyżerki
Konkursy woltyżerki rozgrywane są indywidualnie, zespołowo (4-8 zawodników) lub w parach i polegają na wykonywaniu ćwiczeń na koniu w idealnej równowadze i harmonii z jego ruchem. Lonżujący lonżuje konia po okręgu o średnicy min. 15 m. Ćwiczenia wykonywane są w galopie lub w stępie, w zależności od poziomu zaawansowania zawodników i często wraz z podkładem muzycznym. Zawodnicy indywidualni mogą korzystać z tego samego konia. W trakcie zawodów rozgrywa się:

• program obowiązkowy – dla zawodników indywidualnych i zespołowych, należy w określonym czasie wykonać określone ćwiczenia, których ocena podobna jest do oceny w konkursach gimnastyki akrobatycznej;
• program dowolny – złożony z dowolnych ćwiczeń w układzie;
• program techniczny – dla zawodników indywidualnych i par, obecny w zależności od poziomu trudności konkursu.

Rząd konia do woltyżerki składa się z: ogłowia wędzidłowego, dwóch wypinaczy, pasa woltyżerskiego z podkładką i przystułami, lonży i bata do lonżowania. Stosuje się także derki ochronne. Dopuszcza się użycie bandaży i ochraniaczy nóg końskich.

Woltyżerka w Polsce
Dyscyplina woltyżerki pojawiła się w Polsce w latach 80. XX wieku, chociaż podobnie jak w innych krajach, treningi woltyżerskie obecne były wcześniej, na przykład w sekcji sportowej Stada Ogierów w Sierakowie. Pierwszymi uprawiającymi ją jako odrębną dyscyplinę były zawodniczki sekcji akrobatyki sportowej działającej przy Stadninie Koni w Jaroszówce. Trenerka sekcji, Hanna Kaczyńska, we współpracy z trenerem i zawodnikiem ujeżdżenia Andrzejem Sałackim, pomysłodawcą wprowadzenia tej dyscypliny w sekcji, w niespełna pół roku przygotowali zawodniczki do startu w Mistrzostwach Świata w Szwajcarii (1986). Drużyna sekcji woltyżerki z Jaroszówki w kolejnych latach odnosiła sukcesy, m.in: dwa brązowe medala Mistrzostw Świata w Ebreichsdorf (Austria, 1988 r.), w Heilbronn (Niemcy, 1992 r.) i brązowy medal Mistrzostw Europy w Hadze (Holandia, 1993 r.). Sukcesy te spowodowały zainteresowanie dyscypliną w kraju i utworzenie kolejnych sekcji woltyżerki w Ochabach, Łącku i Józefinie. Prowadzona przez Jana Ratajczaka sekcja z Klubu Jeździeckiego Aromer w Józefinie w roku 2003 zdobyła brązowy medal Mistrzostw Europy we Francji (w Saumur). Polska była też gospodarzem Mistrzostw Europy w Woltyżerce w roku 1989 w Drzonkowie i w roku 2001 w Poznaniu.

 

Pa, pa don't copy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    

Powożenie

Hej w dzisiejszym poście, który jest za poniedziałek a dzisiejszy post będzie później.

ujeżdżenie

skoki przez przeszkody

WKKW

powożenie

woltyżerkę

rajdy długodystansowe

reining

Wyścigi konne

Powożenie

Powożenie – jedna z najstarszych konkurencji jeździeckich, obecnie jest jedną z 7 dyscyplin wspieranych przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W dyscyplinie tej powożący siedzi w pojeździe zaprzęgowym i kieruje koniem, parą lub czwórką koni.

Historia
Konie zaprzęgnięte w dwukołowe wozy obecne były już w starożytnym Egipcie, o czym świadczą datujące sie na XI w. p.n.e. płaskorzeźby, przedstawiające sceny z uroczystości, igrzysk oraz bojów. Wyścigi zaprzęgów były także popularne w starożytnej Grecji, począwszy od 680 roku p.n.e. Już podczas XXV olimpiady greckiej rozgrywano wyścigi kwadryg. Wyścigi zaprzęgów stanowiły bardzo atrakcyjną część programu olimpiad. Ich kontynuacją w czasach późniejszych były rzymskie wyścigi rydwanów.
W XVIII wieku powożenie zostało uznane za sport w Anglii, dzięki działaniom ówczesnego księcia Walii, późniejszego króla Jerzego IV. W XX wieku ważnym propagatorem tej dyscypliny był Filip, książę Edynburga, który w latach 70.- 80. był zawodnikiem powożenia (zaprzęgi czterokonne) oraz przewodniczącym FEI.
Organizacja FEI rozpoczęła rozgrywanie zawodów w powożeniu w roku 1970. Powożenie było w kolejności czwartą dyscypliną uznaną przez tę organizację. W rozwój i uznanie dyscypliny przez FEI ważny wkład mieli członkowie Polskiego Związku Jeździeckiego: Eryk Brabec i Czesław Matławski. Pierwsze przepisy utworzono wcześniej na podstawie przepisów dla dyscypliny WKKW.
Początki ważniejszych imprez datują się na lata:

• 1971 – Mistrzostwa Europy w zaprzęgach czterokonnych (do 1981 roku w lata nieparzyste),
• 1972 – Mistrzostwa Świata w zaprzęgach czterokonnych (kolejne w lata parzyste),
• 1983 – Mistrzostwa Europy w zaprzęgach parokonnych (jedyne),
• 1985 – Mistrzostwa Świata w zaprzęgach parokonnych (kolejne rozgrywane w lata nieparzyste),
• 1998 – Mistrzostwa Świata w zaprzęgach jednokonnych (kolejne planowane w lata parzyste).

Zawody w powożeniu
Zawody rozgrywane są w 3 kategoriach: zaprzęgów czterokonnych, parokonnych i jednokonnych. Kobiety współzawodniczą z mężczyznami. Celem zawodów jest sprawdzenie wartości użytkowej koni oraz kultywacja kultury. Zawody trwają zazwyczaj 3 dni i składają się z 3 konkursów – każdy w kolejnym dniu. Wygrywa ten, kto zdobędzie najmniejszą ilość punktów karnych. Czas przebiegu w konkursach B i C przeliczany jest na punkty karne, podobnie "pozytywną" punktację konkursu A przelicza się tak, by dostosować wpływ wyniku na całe zawody. Powożącemu w zawodach towarzyszy tzw. luzak (w zaprzęgach czterokonnych – 2 luzaków), którego rola polega na nawigowaniu w maratonie i pomocy przy obsłudze koni i zaprzęgu. Dopuszczalne działania luzaków regulowane są przepisami, których nieprzestrzeganie skutkuje punktami karnymi lub nawet eliminacją zaprzęgu.

Konkurs A – ujeżdżenie

Celem tego konkursu jest ocena regularności, swobody, harmonii, impulsu i prawidłowości ruchu koni. Ważna jest również dokładność, precyzja oraz wygląd zawodnika i jego zaprzęgu (strój, uprząż, prezencja). Konkurs ten rozgrywany jest na placu (czworoboku) o wymiarach 100 m x 40 m. Zaprzęg wykonuje określony program składający się z figur w stępie i w kłusie.

Konkurs B – maraton
Celem tego konkursu jest ocena stanu wytrenowania, zwinności i wytrzymałości koni, ocena wyczucia tempa, odległości oraz zręczności powożenia zawodnika. Trasa pełnego maratonu składa się z pięciu odcinków i nie przekracza 22 km. W ostatnim etapie oznaczonym literą E, należy w dowolnym tempie pokonać od 5 do 8 przeszkód. O zwycięstwie w konkursie B decyduje szybkość, precyzja i prawidłowość jazdy. Używa się bryczki o specjalnej konstrukcji, typu "maratonowego" (tzw.maratonówki), innej niż w konkursie A i C.

Konkurs C – zręczność powożenia
Celem jest ocena kondycji, posłuszeństwa i elastyczności koni po maratonie (konkursie B) oraz precyzji powożącego. Konkurs ten jest rozgrywany na placu, gdzie ustawione są przeszkody o ściśle określonych wymiarach. Obowiązuje ten sam pojazd i ubiór zawodnika i luzaka, jak w konkursie A. Z powodu rozmiaru przeszkód tego konkursu, obowiązują przepisowe wymiary powozu.

Dyscyplina sportu dla niepełnosprawnych
Od 2006 roku organizacja FEI zarządza także zawodami w powożeniu dla osób niepełnosprawnych i jest jedyną międzynarodową federacją sportową, która nadzoruje obie odmiany konkurencji. Obywają się parajeździeckie imprezy sportowe o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Podobnie jak w dyscyplinie ujeżdżenia, ogólne zasady rozgrywania konkursów pozostają niezmienione, a w określonych sytuacjach dopuszcza się używanie sprzętu pomocniczego. Grupy współzawodników są dobierane w zależności od ich sprawności fizycznej, dzięki czemu możliwe jest ocenianie przebiegu koni bez względu na niepełnosprawność powożących.

Powożenie w Polsce

Zawody w powożeniu w Polsce
Pierwsze Mistrzostwa Polski w Powożeniu datują się na lata:

1979 w zaprzęgach czterokonnych,

1985 w zaprzęgach parokonnych,

1998 w zaprzęgach jednokonnych.

W Polsce odbyło się również kilka imprez międzynarodowych w latach:

• 1975 – Mistrzostwa Europy w Powożeniu Zaprzęgami Czterokonnymi w Sopocie,
• 1995 – Mistrzostwa Świata w Powożeniu Zaprzęgami Parokonnymi w Poznaniu,
• 2007 – Mistrzostwa Świata w Powożeniu Zaprzęgami Parokonnymi w Warce,
• 2008 – Mistrzostwa Świata w Powożeniu Zaprzęgami Jednokonnymi w Jarantowie.

Osiągnięcia polskiego powożenia
Polskie zaprzęgi w dyscyplinie powożenia przez wiele lat zajmowały silną pozycję na arenie międzynarodowej, na co wskazują wysokie pozycje rankingowe Mistrzostw Świata dla wszystkich trzech rodzajów zaprzęgów. Polską rasą odnoszącą sukcesy w powożeniu są konie śląskie.

Zaprzęgi czterokonne – Mistrzostwa Świata:
 

Medale	Druż./ind.	Zawodnicy	Data i miejsce
1	Brązowy	Drużynowo	Zygmunt Szymoniak, Tadeusz Czermiński	1974 – Frauenfeld (wge)
2	Brązowy	Indywidualnie	Zygmunt Waliszewski	1976 – Apeldoorn (nl)
3	Brązowy	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Tadeusz Czemiński, Antoni Musiał	1976 – Apeldoorn (nl)
4	Brązowy	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Antoni Musiał, Władysław Adamczak	1980 – Windsor (gbr)

 Zaprzęgi czterokonne – Mistrzostwa Europy:

Medale	Druż./ind.	Zawodnicy	Data i miejsce
1	Srebrny	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Tadeusz Czemiński, Zygmunt Szymoniak	1975 – Sopot (pol)
2	Srebrny	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Antoni Musiał, Zygmunt Szymoniak	1977 – Donaueschingen (wge)
3	Srebrny	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Antoni Musiał, Władysław Adamczak	1981 – Zug (swi)
4	Brązowy	Drużynowo	Zygmunt Waliszewski, Antoni Musiał, Władysław Adamczak	1979 – Haras du Pin (fra)
5	Brązowy	Indywidualnie	Zygmunt Waliszewski	1979 – Haras du Pin (fra)
6	Brązowy	Indywidualnie	Władysław Adamczak	1981 – Zug (swi)

Zaprzęgi parokonne – Mistrzostwa Świata:

	Medale	Druż./ind.	Zawodnicy	Data i miejsce
1	Srebrny	Indywidualnie	Rajmund Wodkowski	1987 – Riesenbeck (wge)
2	Srebrny	Drużynowo	Roman Kusz, Zbigniew Brzoskowski, Czesław Konieczny	1995 – Poznań (pol)
3	Srebrny	Drużynowo	Roman Kusz, Jacek Kozłowski, Ireneusz Kozłowski	2003 – Wersal (fra)
4	Brązowy	Drużynowo	Roman Kusz, Zbigniew Brzoskowski, Czesław Konieczny	1987 – Riesenbeck (wge)
5	Brązowy	Drużynowo	Roman Kusz, Zbigniew Brzoskowski, Marek Pawelec	1989 – Balaton Fenyves (hun)
6	Brązowy	Drużynowo	Roman Kusz, Zbigniew Brzoskowski, Marek Pawelec	1991 – Zwettl (aut)
7	Brązowy	Indywidualnie	Roman Kusz	1991 – Zwettl (aut)
8	Brązowy	Drużynowo	Roman Kusz, Zbigniew Brzoskowski, Marek Pawelec	1993 – Gladstone (usa)
9	Brązowy	Indywidualnie	Roman Kusz	2003 – Wersal (fra)

 Zaprzęgi jednokonne – Mistrzostwa Świata: 

	Medale	Druż./ind.	Zawodnicy	Data i miejsce
1	Srebrny	Indywidualnie	Bartłomiej Kwiatek	2010 – Pratoni del Vivaro (ita)
2	Brązowy	Drużynowo	Agnieszka Chwastek, Wiktor Pietrowski, Przemysław Zabłocki	2004 – Åstorp (swe)

  

 

 

  Pa, Pa don't copy