Tajpan pustynny

Hej sorry, że od środy nic nie dałam no jakoś to tak wyszło ale jutro obiecuje, że nadrobię i rano może pojawi się post.

Tajpan pustynny

Tajpan pustynny (Oxyuranus microlepidotus) – wąż z rodziny zdradnicowatych, jeden z najgroźniejszych węży jadowitych. Zamieszkuje pustynne tereny Australii. Zasięg występowania obejmuje zachodnią i południowo-zachodnią część stanu Queensland, północno-wschodnią część Australii Południowej i zachodnią część Nowej Południowej Walii.
Długość może przekraczać 2 m – samce i samice osiągają podobną długość ciała.
Wąż ma zazwyczaj kolor brązowy, zielonkawo-brązowy lub czerwonawy, z ciemniejszym kolorem głowy. Żyje w norach i rozpadlinach.
Gatunek ten jest jajorodny, samice składają od 7 do 20 jaj, a ich okres inkubacji wynosi 60-80 dni. W niewoli tajpany pustynne wykazują szybki rozwój: osobniki męskie osiągają dojrzałość płciową w 16 miesiącu życia, a samice w 28 miesiącu. Jest zauważalny dymorfizm płciowy.
Dieta tajpana pustynnego obejmuje małe gryzonie, przede wszystkim myszy i szczury.
Jad tajpana pustynnego jest przede wszystkim neurotoksyczny, ale zawiera też elementy hemotoksyczne, wpływające na koagulację krwi. Jad tajpana pustynnego uznawany jest za najbardziej toksyczny na świecie, LD₅₀ dla myszy wynosi 0,02 mg^.kg^-1 . Długie, ostre zęby są w stanie dotrzeć (przy ugryzieniu) do naczyń krwionośnych ofiary i szybciej doprowadzić do śmierci. Węże te są jednak stosunkowo powolne i mało agresywne (znacznie mniej niż tajpany nadbrzeżne), a ich występowanie z dala od siedzib ludzkich powoduje, że nie zanotowano do tej pory oficjalnie przypadków uśmiercenia człowieka. Notowane były jednak ukąszenia, których skutki zdołano zniwelować dzięki antidotum, aczkolwiek leczenie było długotrwałe, a osoby pokąsane wracały do zdrowia przez wiele miesięcy.
Skład jadu
Jad tajpana pustynnego jest mieszaniną kompleksów białek oraz nie proteinowych związków, większość substancji nie została jeszcze w pełni scharakteryzowana. W jego skład wchodzą: neurotoksyny przedsynaptyczne - paradoksyna (PDX) oraz postsynaptyczne - oxylepitoxin I, α- oxytoxin I, α- scutoxin I, porażające układ nerwowy, związki przeciwzakrzepowe – meziothrombin, miotoksyny - wpływające na pracę mięśni, nefrotoksyny – uszkadzające nerki oraz hialuronidazę. Paradoksyna (PDX) należy do najbardziej silnych β-neurotoksyn, które uniemożliwiają syntezę acetylocholiny.





^{Pa, Pa don't copy :)
Do jutra :)}