Sznaucer miniaturowy

Hej

Sznaucer miniaturowy

 

Sznaucer miniaturowy – rasa psów, należąca do grupy pinczera i sznaucera, molosowatych, szwajcarskich psów pasterskich i innych ras. Jest zaklasyfikowana do sekcji psów typu pinczera i sznaucera - w podsekcji sznaucery. Typ dogowaty. Nie podlega próbom pracy.

 

Pochodzenie rasy

Sznaucer miniaturowy wywodzi się od małych psów o szorstkim owłosieniu, których używano do stróżowania przy gospodarstwach wiejskich na południu Niemiec i w Szwajcarii już w XIX wieku. Wówczas pies ten nazywany był szorstkowłosym pinczerem karłowatym. Ten typ psa odznaczał się dużą czujnością i skutecznością w tępieniu gryzoni. W XIX wieku sznaucery miniaturowe i affenpinczery były traktowane jako jedna rasa. Jednak affenpinczer posiada cechy psa karłowatego, których sznaucer miniaturowy nie powinien mieć. Do rozdzielenia tych dwóch ras przyczynił się kynolog Josef Berta w 1899, i od tego momentu na wystawach oceniano dwie odrębne klasy: miniaturowego pinczera szorstkowłosego oraz pinczera małpiego.

 

Budowa i wygląd

Sznaucery miniaturowe stanowią pomniejszenie większych sznaucerów. Miniatura nie powinna mieć defektów ras karłowatych (np. kulista czaszka, wyłupiaste oczy, cienka kość, krótka, spiczasta kufa). Sznaucer miniaturowy musi być zwartym, grubokościstym psem, o kwadratowej sylwetce.

• Głowa - długa, mocna, stanowi połowę długości grzbietu. Kulista czaszka jest wadą.
• Czoło - płaskie, guz potyliczny niewidoczny.
• Kufa - długa, w formie ściętego klina. Stop powinien być wyraźnie zaznaczony. Krótka, spiczasta kufa jest wadą.
• Oczy - ciemne, nieduże, owalne, osadzone frontalnie. Wadliwe jest oko duże, okrągłe, a w szczególności wyłupiaste.
• Uzębienie - kompletne, zgryz nożycowy. Zęby są duże, białe i zdrowe. Zbyt małe, źle wykształcone, noszące ślady przebytych chorób są wadami.
• Uszy - wysoko osadzone, załamane w połowie, mają kształt litery V, przylegają wewnętrzną krawędzią do głowy. Dawniej uszy były kopiowane, obecnie jest to zabronione.

Szata sznaucera miniaturowego składa się z miękkiego podszerstka i twardego włosa pokrywowego. Włos pokrywowy powinien być twardy i gęsty na całym ciele, a niekręcony i nie nastroszony. Przy dotyku powinien sprężynować. Na kufie i nad oczami jest dłuższy i tworzy typową brodę i krzaczaste brwi. Standard przewiduje cztery rodzaje umaszczenia sznaucerów miniaturowych: czarne, czarno-srebrne, "pieprz i sól" i białe.

Charakter
Sznaucer miniaturowy ma temperament i zachowanie małego psa, charakterem natomiast jest zbliżony do sznaucera średniego. Psy tej rasy są wierne i mocno przywiązane do swojego właściciela. Główne cechy sznaucera miniaturowego to inteligencja, pewność siebie, wytrwałość i czujność. Jest psem do towarzystwa, nadaje się również na psa stróżującego. Dobrze znosi warunki miejskie.

Zdrowie i pielęgnacja
Sznaucer miniaturowy jest odporny na warunki pogodowe i wiele chorób. Rzadko występują u nich także choroby wrodzone. Sznaucer miniaturowy wymaga regularnego szczotkowania i trymowania.













Pa, Pa don't cop