czwartek, 17 września 2015

#SOSKarpaty- WWF

Hej w dzisiejszym poście różniącym się bardzo od pozostałych.
Post będzie dotyczył Polskiej Puszczy  Karpackiej szczegóły poznacie czytając ten post.
Jeśli ktoś oczywiście interesuje się ochroną środowiska.
A na stronie WWF można podpisać petycję przez Internet (za darmo)
Ja już dziś tak ok 10  taki petycji podpisałam.
I obrazu jakoś lepiej mi się zrobiło bo wiem, że dla kogoś to tylko zwykłe drzewa ale dla mnie to drzewa, które mają po kilkaset lat.
POST PISAŁAM Z POTZEBY SERCA
Ogólnie podpisów do petycji potrzebnych jest 10000 a na razie mają już  6357

Podobny post pisałam o tygrysach jakoś w Lutym Ratujmy wymierające Tygrysy !!!!!!!

A tu macie linka do strony WWF karpaty.wwf.pl/ gdzie możecie wypełnić tą petycję.

SOS Karpaty
Dramat Puszczy Karpackiej trwa. Jej drzewa, których nie zasadził człowiek, giną pod piłami.
Musimy to zatrzymać, zanim będzie za późno!
Potrzebujemy 10 000 podpisów
Mamy już 6357. Dołącz do nas!
 
 
 Co roku tysiące buków, jodeł i drzew innych gatunków przestaje dla nas oddychać. Stare drzewa Puszczy Karpackiej, których nie posadził człowiek, nie potrafią krzyczeć, dlatego giną w ciszy. Dlatego to Ty musisz zabrać głos i wysłać wszystkim znajomym #SOSKarpaty Podpisując się pod apelem WWF Polska oraz Fundacji Dziedzictwo Przyrodnicze, domagasz się od polskich władz, urzędów i instytucji zarządzających obszarem polskich Karpat, podjęcia zdecydowanych działań na rzecz ich pełnej i rzetelnej ochrony. Wspierasz też naszą walkę o ochronę polskich Karpat, którą będziemy prowadzić do czasu realizacji naszych postulatów.
Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję     

   
Czy wiesz, że jedno drzewo…
 
... produkuje w ciągu doby tyle
tlenu, ile wystarczy dla kilku
lub nawet kilkunastu dorosłych
osób.
 
… podczas całego okresu
wegetacyjnego jest w stanie
wytworzyć około 1 kg czystego
tlenu na każdy m2 powierzchni
liści.
 
… daje jedzenie i schronienie
wielu gatunkom ptaków
i ssaków.
 
… rzuca cień, który obniża
zewnętrzną temperaturę
gleby i pozwala się rozwijać
mniejszym roślinom.
 
… zasysa wodę z solami
mineralnymi z gleby
i wyparowuje ją w powietrze.
W ciągu doby nawet powyżej 100 l
 
…wchodzi w symbiozę
z grzybami mikoryzowymi
i pozwala im się rozwijać.
 
… pochłania zanieczyszczenia
z powietrza: tlenki węgla, ozon,
dwutlenek siarki, różne pyły
i nieprzyjemne zapachy.
 
… na jego korze mogą żyć
rzadkie gatunki pożytecznych
porostów, mchów i wątrobowców
 
… jest leśnym punktem
informacyjnym – czochrające się
o korę zwierzęta sygnalizują
niebezpieczeństwo lub okres
godowy.
 
… wydziela lotne substancje,
tzw. fitoncydy, dzięki czemu
wytwarza wokół siebie strefę
wolną od bakterii.
 
… spowalnia erozję gleby, dzięki
czemu wpływa na zmniejszenie
zanieczyszczenia wód gruntowych.


 
 
 
 
A Teraz coś o Zwierzętach
 
Orlik krzykliwy
Drapieżny ptak, żyjący w parach, w które łączy się po przylocie na tereny lęgowe, położone w lasach liściastych i mieszanych, w pobliżu mokradeł i łąk. Silnie przywiązany do miejsca gniazdowania, zlokalizowanymi na starych drzewach i z roku na rok zajmuje te same miejsce lub blisko poprzednio zajmowanego. Rozpiętość skrzydeł osiąga nawet 168 cm. W Karpatach żyje ok. 450 par orlików krzykliwych. Objęte są one ochroną ścisłą. Wokół jego gniazd powinno wyznaczać się strefy ochronne.
 
 
 
Puchacz
To jeden z największych przedstawicieli rodziny puszczykowatych i największa sowa. Osiąga 75 cm długości i 165 cm rozpiętości skrzydeł. Zamieszkuje zazwyczaj rozległe i gęste starodrzewia. Charakteryzuje się dużymi, odstającymi kępami piór na głowie, które wyglądają zupełnie jak „uszy”. Poluje nocą na średnie i drobne ssaki oraz ptaki. Wiosną odzywa się bardzo głośnym „u-hu”. W Polsce żyje około 270 par puchaczy. Wymienione są one w Polskiej czerwonej księdze zwierząt, jako bliskie zagrożenia, m.in na skutek wycinania starodrzewi i niepokojenia w ostojach.
 
 
 
Orzeł przedni
Potężny ptak drapieżny o charakterystycznej sylwetce z długimi skrzydłami, które rozpięte dochodzą nawet do 225 cm długości. Preferuje stare drzewostany jodłowe i jodłowo-bukowe, blisko terenów bezleśnych i półotwartych, gdzie może polować na średniej wielkości ssaki i ptaki. W polskiej części Karpat żyje 27-30 par, co stanowi około 85% populacji krajowej. Orzeł przedni jest wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt jako gatunek silnie zagrożony wyginięciem. Wokół jego gniazd wyznacza się strefy ochronne.
 
 
 
Bocian czarny
Bliski krewny powszechnie nam znanego bociana białego. Osiąga 90 cm długości, a jego skrzydła sięgają nawet 2 metrów. Od przełomu marca i kwietnia przystępuje do lęgów. Gnieździ się z dala od człowieka, w rozległych, wilgotnych lasach w pobliżu bagien i zbiorników wodnych. Swoją siedzibę bocian czarny buduje w dolnej części korony starego drzewa (dębu, sosny, olszy, jodły), na grubej, poziomej gałęzi lub w rozwidleniu pnia. Tam wychowuje najczęściej 2 lub 3 młode. W polskich Karpatach bytuje przede wszystkim w ich wschodniej części, obecnie około 60 par. W Polsce bocian czarny objęty jest ochroną ścisłą.
 
 
 
 
Puszczyk uralski
Jest dużą sową, większą od puszczyka z długim ogonem. Szaro ubarwiony, wyróżnia się czarnymi oczami na tle szarej szlary. Karpaty są jego główną ostoją. Zamieszkuje stare lasy. Liczebność w Polsce jest szacowana na 450-700 par. Jest gatunkiem chronionym, wymienionym w Dyrektywie ptasiej i w Polskiej czerwonej księdze zwierząt
 
 
 
Sóweczka
Najmniejsza sowa, która występuje w naszym kraju. Wyróżnia się krępą sylwetką, mała głową i krótkim ogonem. Odzywa się charakterystycznym i łatwym do rozpoznania głosem. Pomimo małych rozmiarów potrafi polować na większe od siebie ptaki. Preferuje stare lasy, przede wszystkim w Karpatach i województwie podlaskim. Bardzo nieliczny ptak lęgowy od 300 do 400 par. Gatunek chroniony, wymieniony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt jako wymagający szczególnej troski, i w Dyrektywie ptasiej; zagrożona utratą siedlisk w wyniku wycinania starych drzewostanów.
 
 
 
Popielica szara
Duży gryzoń o ogromnych, czarnych oczach i popielatym futerku na karku i jasnym na brzuszku. Rośnie nawet do 18 cm, a sam jego ogona osiąga długość do 15 cm. Podczas żerowania wydaje charakterystyczny głos, przypominający gardłowe chrząknięcie lub kwiknięcie. Żyje w gnieździe zakładanym w dziupli i je głównie owoce i nasiona drzew. Porusza się głównie w koronach drzew, biegając po gałęziach i skacząc między nimi. Późnym latem lub wczesną jesienią zapada w sen zimowy, który trwa nawet do początku czerwca. Popielica jest objęta w Polsce ochroną ścisłą.
 
 
 
Orzesznica
Wyróżnia się żółtobrązowym futerkiem. Ma gęsty, puszysty ogon, ale przede wszystkim duże i ciemne oczy. Osiąga długość do ok. 8 cm długości (bez ogona) i jest najmniejszym europejskim przedstawicielem rodziny popielicowatych (pilchowatych) W Polsce gatunek chroniony.

Orzesznicę trudno zaobserwować w naturze, bo występuje w lasach o dużym stopniu naturalności. Występuje punktowo w odizolowanych populacjach. Orzesznica zamieszkuje lasy liściaste i mieszane.
 
 
 
Niedźwiedź
Największy polski drapieżnik, którego masa ciała przekracza czasami 300 kg. Posiada doskonale rozwinięty węch i słuch, które uzupełniają świetnie słaby wzrok. Zamieszkuje duże kompleksy leśne polskich Karpat. Jest gatunkiem wszystkożernym – zjada trawy, kłącza, owoce, miód, larwy owadów, a także padlinę i zabite przez siebie zwierzęta. Od listopada do marca ogranicza aktywność i zimuje w schronieniu zwanym gawrą. W tym okresie na świat przychodzą małe niedźwiedzie, a największym zagrożeniem staje się wtedy prowadzenie prac leśnych w pobliżu miejsc gawrowania. W polskiej części Karpat żyje około 100 niedźwiedzi, przy czym najliczniej występują w rejonie Bieszczad – około 80 osobników.
 
 
 
Ryś
Ma bardzo charakterystyczną sylwetkę, krótki ogon, pędzelki na uszach i cętki na grzbiecie, bokach tułowia i zewnętrznej stronie kończyn. Jest największym kotem Europy z racji na swoją wagę, do 34 kg. W Polsce występuje zaledwie 200 osobników, w tym około 40 w Polsce północno-wschodniej. Populacja karpacka jest liczniejsza, dzięki zachowaniu naturalnego charakteru części karpackich lasów i korytarzowi migracyjnemu, jakim są Karpaty.
 
 
 
Wilk
Ten drapieżnik osiąga wagę nawet do 60 kg, a jego ciało, bez ogona, może osiągać długość do 130 cm. Potrzebuje znacznych przestrzeni do życia, aby móc zdobywać pożywienie dla siebie i potomstwa. Najczęściej łączą się w pary na całe życie i są bardzo przywiązane do swojej watahy, z którą razem polują na sarny, jelenie i dziki, wybierając zwykle osłabione, starsze lub chore osobniki.

Dziś w Polsce żyje około 1000 wilków, chociaż, według wielu naukowców, wystarczy przestrzeni dla znacznie większej liczby wilków – dwa a nawet trzy razy więcej od obecnego stanu. WWF Polska już od 2004 roku działa na rzecz ochrony wilka edukując i prowadząc rozmaite projekty na rzecz rozwiązywania konfliktów tych drapieżników z człowiekiem.
 
 
 
 
O co walczymy?
1.

Uznajmy stare drzewa za pomniki przyrody

Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję

 Tysiącom starych drzew, należących do gatunków charakterystycznych dla Puszczy Karpackiej, takich jak jodła, buk i jawor, zagraża wycinka. Tymczasem powinny one już dawno zostać wpisane na listę drzew pomnikowych. Spełniają już od dawna wszystkie prawne kryteria i znajdziemy wśród nich unikalne drzewa o obwodzie dochodzącym nawet do pięciu metrów!
Na początek wybraliśmy dwa tysiące pięknych, starych drzew. Zamierzamy zgłosić do odpowiednich gmin zbiorczy wniosek o uznanie ich za pomniki przyrody. W następnym kroku planujemy zrobić to samo z kolejnymi – również tymi rosnącymi w Bieszczadach i Beskidzie Niskim.


2.

Wzmocnijmy ochronę stref przypotokowych

Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję


Strefy przypotokowe są kluczowe dla przetrwania dziedzictwa przyrodniczego Karpat. Stanowią bowiem niezwykle ważny system mini-korytarzy ekologicznych. To tam przetrwały jedne z najstarszych drzewostanów, a w ich cieniu tętni życie Puszczy. Znajdziemy tam tysiące gatunków grzybów, porostów, mchów, roślin naczyniowych, owadów, płazów, gadów, ptaków i ssaków.
Postulujemy też zaprzestanie działań, które przekształcają naturalny bieg strumieni i potoków pod hasłem przeciwdziałania skutkom odpływu wód opadowych na terenach górskich. W rzeczywistości ich głównym uzasadnieniem jest utrzymanie dróg leśnych, służących do wywozu drewna z lasu. Natomiast same prace prowadzone w terenie prowadzą do niszczenia dolin strumieni i potoków.


3.

Ocalmy ponad stuletnie drzewostany

Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję

Drzewostany ponad stuletnie to zalesione powierzchnie, na których drzewa w wieku ponad 100 lat stanowią co najmniej 10 procent masy. Takie obszary powinny zostać bezwzględnie wyłączone z pozyskania surowca i zabiegów hodowlano-pielęgnacyjnych. W ten sposób zapewnimy ciągłość procesów naturalnych i ochronę starych drzew. Zapobiegniemy też niszczeniu lasu przez ciężki sprzęt, operujący również w okresie lęgowym. Ocalimy też miejsca gniazdowania rzadkich gatunków ptaków, takich jak orzeł przedni, orlik krzykliwy, sóweczka czy bocian czarny.
Obecnie drzewostany ponad stuletnie stanowią aż 48 procent lasów na obszarze wszystkich 15 nadleśnictw w pasie od Beskidu Niskiego po Bieszczady i Pogórze Przemyskie. Domagamy się natychmiastowego wyłączenia ich z gospodarki leśnej, na wzór rozwiązań wprowadzonych w Puszczy Białowieskiej.


4.

Stwórzmy prawdziwe strefy bez dróg

Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję
 
 Drogi leśne prowadzą prosto do degradacji środowiska przyrodniczego Karpat. Cel ich powstania jest tylko jeden – dotarcie do niedostępnych miejsc w lesie i sprawne wywiezienie cennego drewna. Budowa dróg otwiera też ludziom możliwość wędrowania po terenach zajętych do tej pory przez rzadkie gatunki zwierząt. W rezultacie są one narażane na niepokojenie przez prace leśne oraz obecność ludzi.
Stworzenie stref bez dróg pozwoli zachować cechy dzikich ostoi. Wnioskujemy o wstrzymanie prac inwestycyjnych, związanych z budową i rekonstrukcją dróg leśnych – pod hasłem modernizacji starych dróg powstają nowe, i wprowadzenie nadzoru przyrodniczego i społecznego nad ich planowaniem.


 5.

Ostatnia szansa dla Turnickiego Parku Narodowego

Wysyłam #SOSKarpaty i podpisuję petycję

Dla wielu roślin i zwierząt żyjących w Karpatach, każdy dzień stanowi walkę o przetrwanie. Dlatego domagamy się przyspieszenia prac nad utworzeniem Turnickiego Parku Narodowego. Dziś zaledwie 3% jego planowanej powierzchni objęte jest ochroną rezerwatową. Na pozostałym terenie trwa rabunkowa gospodarka leśna, a pozyskanie drewna jest bardzo wysokie – około 65 tysięcy m3 rocznie. Oznacza to średnio 6 czterdziestotonowych ciężarówek dziennie!
Dzięki utworzeniu Bieszczadzkiego Parku Narodowego, ze znacznie większego lasu, zajmującego prawie 30 tysięcy hektarów, pozyskuje się zaledwie 2 tysięcy m3 drewna rocznie. Podobne działania na terenie Karpat i utworzenie Turnickiego Parku Narodowego pozwolą nam na zachowanie szczególnie cennych, unikalnych przestrzeni leśnych.


Puszcza Karpacka to jeden z ostatnich dzikich lasów w Europie. Nie pozwólmy jej wyciąć.
Zebraliśmy już 6357 podpisów. Dołącz do nas!

Podpisz petycję

Uzupełnij dane
* pole obowiązkowe
lub
Administratorem Danych jest Fundacja WWF Polska, ul. Gandhiego 3, 02-645 Warszawa. Dane podaję dobrowolnie. Mam świadomość, że bez mojej wyraźnej zgody dane osobowe nie będą udostępniane innym odbiorcom danych w rozumieniu art. 7 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r. poz. 1182) oraz że przysługuje mi prawo dostępu do treści danych oraz możliwość ich poprawiania.

Jeśli masz serce to nie pozwól aby drzewa były wycinane :)

Pa, Pa don't copy

Pozdrawiam

POST BYŁ PISANY Z POTRZEBY MOJEGO SERCA
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz