Zębacz pasiasty

Zębacz pasiasty, zębacz pospolity, zębacz smugowy (Anarhichas lupus) – gatunek słonowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny zębaczowatych (Anarhichadidae).

Występowanie

Występuje w wodach północnego Oceanu Atlantyckiego i przyległych morzach (spotykany również w Bałtyku), na głębokościach od 1–500 m p.p.m., na skalistym, piaszczystym lub mulistym dnie.

Charakterystyka

Osiąga przeciętnie 50–80 cm, maksymalnie do 150 cm długości, maksymalna odnotowana masa ciała wynosi 23,6 kg. Ubarwienie zmienne, szaroniebieskie, czarne lub rdzawobrązowe. W poprzek ciała przebiega 10–15 ciemnych pasów zachodzących na płetwę grzbietową.
Ryba o bardzo mocnych szczękach i zębach. Nie jest agresywna. Groźnie wyglądające zęby służą zębaczom do rozłupywania jeżowców, skorup twardych ślimaków, krabów i innych podobnych składników ich pożywienia.
Po wewnętrznym zapłodnieniu samica składa ikrę na dnie. Samiec broni złożonej ikry do wylęgu larw. Poza okresem rozrodu przebywają samotnie.

Znaczenie gospodarcze

Mięso zębacza jest białe i jędrne. Jest bardzo smaczne i dlatego uchodzi za przysmak w wielu krajach.
Nazwy w innych językach: po angielsku zwany Atlantic catfish lub Atlantic wolffish, po islandzku - steinbítur.