2/5
Skunksik plamisty
Skunksik plamisty, skunks plamisty (Spilogale putorius) – gatunek ssaka z rodziny skunksowatych.Występowanie i biotop
Południowe prowincje kanadyjskie, Stany Zjednoczone (poza Alaską). Zamieszkuje pustynie, lasy, prerie oraz przedmieścia osad ludzkich.
Charakterystyka ogólna
Wygląd
Sierść koloru czarnego z poziomymi, białymi pasami na karku i barkach, na bokach ciała białe plamy i ukośne pasy. Sierść jest najdłuższa na ogonie a najkrótsza na głowie. Ogon puszysty o białym końcu.
Długość ciała 32-46 cm
Długość ogona 8-16 cm
Dojrzałość płciowa w 152 dniu życia
Ciąża 31 dni
Liczba młodych w miocie 4-7
Tryb życia
Skunksiki plamiste żyją pojedynczo, często w opuszczonych norach. Są aktywne głównie nocą, rzadko widuje się je w dzień. Żyją osobno, tylko w czasie godów samiec i samica przebywają razem ze sobą. Rozród odbywa się na przełomie kwietnia i maja. Samica rodzi 4-7 młodych o masie ok. 10 g. Okres laktacji trwa 6-7 tygodni. Przez całe lato, młode podążają za matką.
Skunksiki plamiste są wszystkożerne. Zjadają drobne ssaki, jaja ptasie, gady, płazy i owady. Nie gardzą też pokarmem roślinnym.
W razie zagrożenia wydzielają z gruczołów żółtawą, oleistą wydzielinę, która może zostać rozpryskana w 5-6 porcjach. Unosi ogon i wystrzeliwuje wydzielinę na odległość 3-5 metrów. Okropny i długo utrzymujący się zapach można wyczuć z odległości 1 km. Jeżeli wydzielina trafi w oczy napastnika, powoduje dotkliwy ból i okresową ślepotę. Często jednak spotkanie skunksa z napastnikiem kończy się na ucieczce tego drugiego, bez konieczności użycia cuchnącej wydzieliny.
Znaczenie
Do naturalnych wrogów skunksika należy puchacz wirginijski. Sporadycznie polują na nie wilki, kojoty czy lisy, a także ptaki drapieżne. Ludzie polują na skunksiki dla pozyskania skór, a także dla sportu.
Zagrożenie i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii niskiego ryzyka LC.
Pa, Pa don't copy :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz