Kerry blue terrier

Hej

Kerry blue terier

 Kerry blue terrier – jedna z ras psów należąca do grupy terierów, zaklasyfikowana do sekcji terierów wysokonożnych. Typ wilkowaty. Nie podlega próbom pracy.

Rys historyczny
Kerry blue terier występuje w Wielkiej Brytanii od stuleci, jednakże z powodu jego początków jako psa na szczury oraz jako wszechstronnego psa zagrodowego, niewiele można znaleźć informacji o tej rasie sprzed XX wieku. Pierwsza wzmianka w literaturze pochodzi z 1847 roku, autor opisuje psa maści niebieskawo-ciemnoszarej, poznaczonego ciemniejszymi plamami i łatkami, często z podpaleniem na kufie i łapach. Czarnoniebieski irlandzki terier przeważał w hrabstwie Kerry, ale hodowano go również w innych hrabstwach. Po raz pierwszy kerry blue pojawił się na wystawach w 1913 roku, a w 1920 powstał Dublin Blue Terier Club. Kerry blue terier zaczął cieszyć się popularnością wśród irlandzkich patriotów jako rodzaj maskotki, w takim tempie, że w krótkim czasie powstały cztery kluby promujące tę rasę. Pomiędzy 1922 a 1924 rokiem kluby te zorganizowały nie mniej niż sześć wystaw i sześć prób polowych. W 1924 roku rasę tę wpisano oficjalnie do rejestrów Amerykańskiego Związku Kynologicznego.

Wygląd
Według standardu ustalonego przez FCI, typowy kerry blue terrier powinien być mocny, zwarty o proporcjonalnej budowie, dobrze rozwiniętym, muskularnym ciele.

Budowa
Wzorzec tej rasy przedstawia budowę poszczególnych części ciała następująco:

• Głowa - mocna i dobrze zrównoważona z obfitą sierścią. Kufa powinna być średniej długości. Psy powinny mieć głowę silniejszą i umięśnioną bardziej niż suka.

- krawędź czołowa: bardzo lekko zaznaczona

- nos: czarny, nozdrza duże i szerokie

- zęby: równe i białe,zgryz nożycowy, dziąsła i podniebienie ciemne

- szczeki: mocne i muskularne,o mocnym uchwycie

- oczy: ciemne lub ciemnobrązowe, średnie,o bystrym wyrazie

- uszy: cienkie, nieduże, noszone z przodu wyrażające bystry, ostry wyraz teriera

• Szyja - o dobrych proporcjach, dobrze osadzona i umiarkowanie długa

- łopatki: płaskie,ustawione ukośnie,zwarte

- klatka piersiowa: głęboka,o umiarkowanej szerokości,żebra dobrze wysklepione

- grzbiet: średniej długości,poziomy ,nie uniesiony ponad lędźwiami

- ogon: cienki, dobrze osadzony, noszony wesoło i prosto do góry

• Kończyny:

- przednie z przodu proste, o mocnym kośćcu

- tylne: dobrze rozwinięte,muskularne uda,mocne stawy skokowe,pewne

- łapy: zwarte, nocne i okrągłe, pazury czarne

Cechami niepożądanymi według wzorca kery blue terriera są:

- głowa: cieliste dziąsła

- tyłozgryz

- oczy: żółte lub wyłupiaste

- przedpiersie: wąska pierś

- grzbiet: karpiowaty lub łękowaty

- kończyny: łokcie odstające, pazury białe lub koloru kości

- wilcze pazury lub ślady po usunięciu

- chody: ciasna, krowia lub sztywna akcja tylnych kończyn

- szata: twarda, szorstka lub szczeciniasta

- maść: jakikolwiek inny kolor niż niebieski, z wyjątkiem wyżej wymienionych odstępstw

 Szata i umaszczenie
Szczenięta psów tej rasy rodzą się czarne, lecz z wiekiem nabierają charakterystycznej, niebieskoszarej barwy. Sierść jest miękka, obfita i falista, wymagająca strzyżenia. Dopuszczalne umaszczenie to wszelkie odcienie niebieskiego z czarnym nalotem lub bez. Czarne, jak i rude naloty dopuszczalne są wyłącznie do 18 miesiąca życia.

Użytkowość
Podobnie jak airedale terriery kerry blue terriery były wykorzystywane wszechstronnie. Polowały na wydry w głębokiej wodzie, służyły jako szczurołapy oraz psy stróżujące. W Irlandii używane są jako psy policyjne. Dobrze radzą sobie w agility z powodu swojej zwinności. Sprawdzają się także w terapii chorych.

Zachowanie i charakterŻywe, inteligentne i chętne do zabawy, akceptują dzieci. Przywiązują się do jednego właściciela, który musi wykazywać konsekwentne i stanowcze podejście do psów tej rasy, jednak bez stosowania fizycznych środków przymusu. W kontaktach z innymi zwierzętami potrafią być agresywne i trzeba uczyć kerry blue terriera poprawnego zachowania i wcześnie je socjalizować. 







Pa, Pa don't copy :)