Hej
Góralek zaroślowy
Góralek zaroślowy lub góralek stepowy (Heterohyrax brucei) – gatunek ssaka z rodziny góralkowatych zamieszkujący południowo-wschodnią część Północnej Afryki i Synaj. Osobniki tego gatunku spotykane są w północnych prowincjach Republiki Południowej Afryki, Zimbabwe, zachodnim Mozambiku, Malawi, wschodniej i centralnej Zambii, wschodniej i centralnej Angoli, Namibii, południowo-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga, południowej Algierii, Tanzanii, Rwandzie, Burundi, Kenii, Ugandzie, Somalii, Etiopii, Erytrei, Sudanie Południowym i północnym Egipcie, wzdłuż wybrzeży Morza Czerwonego. Zasiedla tereny nadmorskie, aż po wysokość 3800 m n.p.m.. Wyróżniono liczne podgatunki Heterohyrax brucei.
Pod względem budowy morfologicznej i trybu życia jest bardzo podobny do góralka przylądkowego. Jak inne góralki nazywany jest dassie w języku afrykanerskim i pimbi w kiswahili. W języku angielskim nazywany jest yellow-spotted dassie (góralek żółtoplamisty).
Dorosły osobnik ma długość około 45 cm i waży 4 kg. Charakteryzuje się krótszą i bardziej szczeciniastą niż u innych gatunków sierścią. Futro jest w gamie koloru szarego aż po ciemnobrązowy. Nad oczami często występują jasne plamy (prawie białe). Kolejna jasna plama znajduje się na grzbiecie. Także spodnia część futra jest koloru jasnego.
Przednie łapy tych ssaków mają 5 palców. Podeszwy łap posiadają wyspecjalizowane mięśnie, działające jak przyssawki, a na ich powierzchni znajdują się gruczoły potowe, które zapewniają stałą wilgoć i zmniejszają tarcie. Pomaga to góralkom we wspinaniu i poruszaniu się po skałach.
Ssak ten wybiera tereny kamieniste, sawanny i stepy. Żywi się ziołami, trawami, liśćmi, korą, korzeniami, nie gardzi insektami. Jak inne z rzędu Hyracoidea żyje w dużych stadach (od 5-34 osobników). Prowadzi dzienny tryb życia. Większość czasu spędza wygrzewając się na skałach, ze względu na problemy z utrzymaniem stałej ciepłoty ciała.
Góralki posiadają kilka przystosowań do trybu życia, jaki prowadzą: posiadają dobrze rozwinięty narząd Jacobsona, który pełni funkcję wyspecjalizowanej struktury węchowej. Jako, że dużo czasu spędzają wygrzewając się na słońcu, ich oczy chronione są przez strukturę zwaną umbraculum, która jest swego rodzaju tarczą osłaniającą źrenicę oka. Dzięki temu zwierzęta mogą patrzeć w słońce. Dodatkowo w przewodzie Eustachiusza góralków znajduje się para komór powietrznych, tzw. gutteral pouch, która umożliwia wydawanie bardzo głośnych dźwięków, które są znakami ostrzegawczymi.
Ciąża góralka stepowego trwa 7 miesięcy. Rodzi się zwykle jedno lub dwa młode. Góralek ten żyje od 10 do 14 lat. Głównymi wrogami naturalnymi góralka zaroślowego są pytony, lamparty, mangustowate, szponiaste. W niektórych sytuacjach także człowiek poluje na góralka, np. w przypadku braku jakiegokolwiek innego źródła mięsa.
Wielu badaczy podkreśla koegzystencję i zadziwiającą zgodę góralka zaroślowego z góralkiem przylądkowym. Osobniki tych dwóch gatunków zajmują nakładające się na siebie terytoria, razem wygrzewają się na słońcu, nocują, pozwalają młodym osobnikom na wspólne zabawy. Nie konkurują o źródła pokarmu ze względu na odmienne preferencje pokarmowe.
Pa, Pa don't copy :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz