Zimorodek zwyczajny

Hej w dzisiejszym 2 poście od dziś mam nową książeczkę a jest to Girl Online autorki Zoe Sugg
prawie wszystkim znana  jako Zoella ja jakoś tak od paru dni zaczęłam oglądać jej filmiki i czytać bloga.
I wcześniej słyszałam o jej książkach ale nigdy nie wiedziałam tak do końca kto to jest aż wreście sprawdziłam i teraz oglądam jej filmiki.
Bo chciałam kupić książkę o Historii Wikingów ale, że nigdzie nie było to po przeczytaniu recenzji na temat książki stwierdziłam, że może być fajna i się nie myliłam.
Teraz jestem już na 8 rozdziale i ta książka jest super.
Polecam każdemu tą książkę.
Przypominało mi się, że kiedyś miałam opisać wam (recenzję książki następców) ale skończyło się tak, że ta książka leży na regale i jest do połowy przeczytana  bo ja nie jestem fanem bajek Disney i może kiedyś skończę tę książkę.
Jak skończę czytać Girl Online to pojawi się jakaś recenzja.
Bo ja strasznie kocham czytać ale to zależy jak jest coś opisywane np. taki dziennik cwaniaczka to ja już chyba 100 razy czytałam, tak samo jak lubię Heartland, czy mikołajka, dzieci z Bullerbyn, szatana z siódmej klasy, kamienie na szaniec i te o zwierzętach i gazety teraz to kupuję Przyjaciel Pies .
Ja pokochałam czytać przez książkę Dzienniczek cwaniaczka bo wcześniej jakoś tam miałam książki ale rzadko kiedy je czytałam.
Dla mnie czasem książka lub gazeta  jest lepsza niż TV czy telefon i laptop.

Okładka i tył książki

Zimorodek zwyczajny
 
Zimorodek zwyczajny, zimorodek (Alcedo atthis) – gatunek niewielkiego ptaka rybożernego z rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae).

Występowanie
Zamieszkuje w południowej i środkowej Europie, północnej Afryce i południowej Azji w pasie od Dekanu po Archipelag Malajski, na wschód po Sachalin i Japonię. Nie odbywa regularnych wędrówek, pojedyncze osobniki zimują nad niezamarzającymi zbiornikami, pozostałe przelatują do południowej części areału lęgowego. Występuje 7 podgatunków. Zimorodek jest ptakiem wędrującym jesienią z obszarów z kontynentalną zimą (północno-wschodnia Europa) do terenów z zimą łagodną, gdzie zbiorniki nie zamarzają.
W Polsce to nieliczny (niegdyś liczny) ptak lęgowy, spotyka się go na całym niżowym obszarze kraju.

Charakterystyka

Cechy gatunku
Zimorodek ma krępą sylwetkę i krótki ogon. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Dorosłą samicę można odróżnić od samca po czerwonawej żuchwie (u samca cały dziób jest czarny). Głowa i grzbiet niebieskie z zielonym, metalicznym połyskiem, środek grzbietu i sterówki błękitne, policzki rudawobrązowe, a szyja biała. Lotki ciemne, zewnętrzne chorągiewki niebieskozielone. Spód ciała cynamonowy. Dziób szary, mocny i długi, nogi czerwone. Sylwetka jest nieproporcjonalna – sama głowa i dziób są prawie równe długości tułowia. Jest nieco większy od wróbla. Jego lot jest szybki i prostolinijny, często wykonuje go nisko nad wodą.

Wymiary średniedługość ciała ok. 17 cm
rozpiętość skrzydeł 26–28 cm
waga ok. 30-56 g

Głos
Jego zawołania są ostre. Słychać je jako przeciągliwe „tije”. Jego głos przypomina też przenikliwy gwizd „tith” lub powtarzalne „tut tut”.

Środowisko
Czyste, śródlądowe wody o stromych brzegach, z których zwisają korzenie lub gałęzie mogące służyć jako punkty obserwacyjne. Preferuje przede wszystkim rzeki i strumienie oraz brzegi jezior i stawów.

Okres lęgowy

Gody
W lutym ptaki te kończą ze swym samotniczym trybem życia i kojarzą się w pary w trakcie charakterystycznych toków. Para goni się wzajemnie, po czym samiec, kiwając całym ciałem, pozwala się podziwiać samicy. Jako ptak terytorialny jest bardzo agresywny. Również zimą broni swojego odcinka rzeki o długości ok. 1–6 km, nawet przed swoim partnerem rozrodczym. Wiosną przepędza zarówno rywali, jak i małe ptaki śpiewające.

Gniazdo
W wygrzebanej w urwisku norze, czasem dość daleko od brzegu (stąd pierwotna nazwa ziemorodek). Oboje przyszłych rodziców uczestniczy w budowie podziemnego korytarza, kopiąc go za pomocą dziobów. Jego szerokość wynosi 5–6 cm, głębokość może dochodzić do metra i kończyć się okrągłą komorą położoną wyżej niż wylot. Z czasem gromadzą się w nim ości. Nora może być wykorzystywana kilkakrotnie.


Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lub dwa lęgi, składając od kwietnia do lipca bezpośrednio na ziemi 6 do 8 kulistych i błyszczących jaj.

Wysiadywanie i dorastanie
Jaja wysiadywane są przez okres 19 do 21 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta, gniazdowniki, opuszczają gniazdo po 22–27 dniach, choć jeszcze przez parę dni opiekują się nimi rodzice. Karmione są owadami i rybkami w zupełnej ciemności. Zaobserwowano, że pisklę, które dostało swoją porcję, odchodzi na bok robiąc miejsce swojemu rodzeństwu. Młode mają matowe upierzenie, a pióra na piersi szaro obrzeżone. Lotne stają się po 23-27 dniach. Jeśli obszar lęgowy jest dogodny do rozrodu, zimorodki wyprowadzają drugi lęg (czasem i trzeci). W takim przypadku samiec jeszcze wychowuje pisklęta z pierwszego zniesienia, podczas gdy samica ponownie wysiaduje jaja. Takie zachowanie pozwala zrekompensować cięższe i długie zimy, kiedy dochodzić może do uszczuplenia populacji. Po okresie godowym zimorodki żyją pojedynczo.

Pożywienie
Swoje główne pożywienie – ryby – łapie, nurkując pionowo w dół w potokach i rzekach. Żywi się też wodnymi owadami, żabami i rakami.

Polowanie
Lata nisko nad wodą. W czasie polowania siaduje na gałęziach nad rzeką i czatuje na ryby. Ofiara jest pod wodą najpierw namierzana wzrokiem. Z tego też powodu zamieszkuje akweny o czystej wodzie, bogate w odpowiedniej wielkości ryby. Atakuje je z zasadzki lub krótkiego lotu zwisającego. Samo zanurzenie trwa sekundę, a ryba jest nabijana na dziób. Nim ją zje, przenosi ją do czatowni. Jeśli pokarm jest przeznaczony dla samego ptaka, to połyka go, rybią głowę skierowując do przełyku przodem. W przypadku gdy podaje ją młodemu, ryba jest przekręcona w dziobie. Kiedyś zimorodki były tępione, gdyż posądzano je o zjadanie istotnych dla człowieka gatunków ryb w gospodarstwach rybackich. Udowodniono jednak, że preferuje mało znaczące słonecznice, cierniki, kiełbie i ukleje.

Ochrona
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową oraz wymagający ochrony czynnej.
Głównym powodem zanikania tego niewielkiego ptaka jest utrata siedlisk, głównie nienaturalna obudowa zbiorników (np. likwidacja urwistych skarp), zanieczyszczenie wody i niepokojenie powodowane przez wędkarzy i wczasowiczów. Zabijano je niegdyś dla kolorowych piór i przez wyławianie ryb. Obecnie wdraża się postępowanie polegające na niszczeniu „czatowni” tego ptaka, zamiast jego masowego tępienia, jakie miało miejsce np. we Francji w latach 60. Zimorodek w kulturze
Zimorodek to tytuł dialogu, którego autorstwo przypisywało się początkowo Platonowi lub Lukianowi z Samosaty, choć obecnie wiadomo, że nie jest to prawda. Opiera się na ludowych wierzeniach w to, że pisklęta zimorodków rodzą się zimą i o przemianie kobiety w ptaka. Z rozmowy Sokratesa i Chajrefonta dowiadujemy się o historii kobiety, która popadła w głęboką rozpacz po utracie swego mężczyzny. Nie mogąc uwierzyć że zmarł, próbowała go odnaleźć. Bogowie, widząc smutek i cierpienie żony, która wynikała z głębokiej miłości i przywiązania, przemienili ją w zimorodka, by wśród brzegów rzek mogła szukać swego ukochanego. W ten sposób grecki lud wierzył, że słoneczna pogoda zimą przynosi na świat młode zimorodki.
Historia ta odnosi się do przekazu z mitologii greckiej, który podaje, że bogowie ukarali księżniczkę Alkione za to, że chciała nosić imię królowej nieba – Hery, a wraz ze swoim mężem Keyksem uznawali swoje małżeństwo za boskie. Po śmierci mężczyzny Alkione rzuciła się do morza, a bogowie zamienili ją w ptaka. Uwija swe gniazdo nad brzegiem, które stale niszczy morska fala. Władca wiatrów i ojciec księżniczki, Eol, miał raz do roku uspokajać wody, aby zamieniona w zimorodka kobieta mogła spokojnie wysiadywać swój lęg. Miało to miejsce w czasie tzw. „dni zimorodka”, czyli tydzień przed i po zrównaniu dnia z nocą. Jest to związane z faktycznym uspokajaniem się zwykle wietrznej aury nad Morzem Egejskim, które trwa około miesiąca. Symbolem księżniczki stał się zimorodek, który miał chronić żeglarzy przed uderzeniem pioruna.
Hieronim Bosch umieścił na obrazie Ogród ziemskich rozkoszy dumnie wyprostowanego zimorodka przodującego ptasiej procesji. 

 Pa, Pa don't copy :)