Za dwa dni znowu szkoła :(((((, ale też i nowy serial na TVN :).
Przez weekend byłam na działce :)
Jutro postaram się zrobić 3 posty :)
Żuraw zwyczajny
Żuraw zwyczajny, żuraw, żuraw popielaty, żuraw szary (Grus grus) – gatunek dużego ptaka z rodziny żurawi (Gruidae), zamieszkujący północną i środkową część Eurazji. Do niedawna można go było spotkać w całej Europie. W wyniku osuszania podmokłych lasów zniszczono jego lęgowiska i obecnie na południe od Bałtyku i na południu Europy występuje tylko wyspowo. Ciągły zasięg obejmuje Półwysep Skandynawski, północną Rosję i Azję aż po wschodnią Syberię. Wiosenne powroty w marcu i kwietniu, a jesienne przeloty we wrześniu i październiku. Zimuje na Półwyspie Iberyjskim, w zachodniej Azji i Afryce Północnej aż do Sudanu.
W Polsce nieliczny lub bardzo nieliczny ptak lęgowy niżu (5-6 tys. par).
Charakterystyka
Wygląd zewnętrzny
Środowisko
Rozległe bagna wśród lasów, torfowiska, wrzosowiska, nad jeziorami i starorzeczami. Zwykle w oddaleniu od siedzib ludzkich, ale żeruje także na łąkach i polach uprawnych. W Europie Środkowej lęgowiska znajdują się w wilgotnych obniżeniach terenu, np. olsach, torfowiskach wysokich i niskich, zalewanych łąkach i pastwiskach, w strefach przybrzeżnych i coraz częściej w rowach między polami.
Pożywienie
Wszystkożerne, ale dominuje pokarm roślinny (w tym nasiona), uzupełniany gryzoniami, owadami, robakami i mięczakami. Terytorium żerowania jest bardzo rozległe i na obszarach rolniczych może dochodzić do 120 ha.
Rozród
Jeden lęg w roku, w połowie albo pod koniec kwietnia.
Okres godowy
Okres lęgowy
Światowa populacja żurawia zwyczajnego jest szacowana na 210-250 tys. osobników. W Polsce liczebność ocenia się na 5-6 tys. par. Warmię i Mazury zasiedla 30% populacji lęgowej Polski. Ostatnio zwiększa swoją liczebność.
W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową. Wymaga ochrony czynnej. Wskazana ochrona terenów podmokłych i bagiennych.
Żuraw w kulturze
Żuraw stał się jednym z bohaterów wiersza Jana Brzechwy "Żuraw i czapla"; nie potrafił on pójść na kompromis w sprawie ożenku, robiąc na złość swojej partnerce.
Starożytni uważali, że nad snem żurawia czuwają strażnicy i dlatego ma on wtedy jedną podkuloną nogę schowaną w piórach. To w niej miał trzymać kamień i kiedy zasnął, ten upadał na drugą nogę i budził go. Dlatego na średniowiecznych herbach i godłach żurawie widnieją z nogą trzymającą kamień i z podpisem Ut alii dormant, czyli aby inni odpoczęli. Klangor żurawi miał być odzwierciedleniem skarżenia się cierpiących dusz.
W mitologii greckiej Tezeusz, po powrocie na wyspę Delos, wykonywał wraz z towarzyszami splecionymi ramionami "taniec żurawia" (gr. geranikos), naśladując skomplikowane ścieżki labiryntu. Przewodnik pociągał ich na stronę śmierci (w lewo) lub na stronę życia (na prawo). W Europie taniec ten przetrwał do XIX wieku i był wykorzystywany w rytuałach religijnych.
W wierzeniach narodów słowiańskich żurawie pełniły rolę przewodników w wędrujących gromadach złożonych z różnych gatunków, znających dobrze drogi powietrzne i nadwodne. To ich piór i nóg miały czepiać się ludzkie dusze w wędrówce do zamorskiego kraju (zwanego Wyrajem, który miał się znajdować na końcu żurawiej drogi). Żuraw był wysłannikiem bogów. Podobnie Chińczycy uznawali go za przewodnika dusz zmarłych do Zachodniego Raju, a żuraw lecący w stronę słońca jest tam symbolem awansu społecznego.
Żurawie kojarzono z wiernością, mądrością, długowiecznością i czujnością. Chrześcijanie przypisywali mu cnoty życia zakonnego, ale na przykład Indianie kojarzyli go ze zdradą. Krzyki przylatujących i odlatujących żurawi oznajmiały wiosenne siewy i jesienne zbiory.
Podgatunki
Obecnie znane są dwa podgatunki:
Grus grus grus (Linnaeus, 1758)
Grus grus lilfordi Sharpe, 1894.
Dziś postaram zrobić jeszcze post o Żurawiu białym i stepowym :)
Pa, Pa don't copy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz