Ujeżdżenie

Hej dziś prawie cały dzień spędziłam na Hipodromie wczoraj był pierwszy dzień WKKW i było ujeżdżanie i cross .
Dziś był sam cross.
A jutro skoki.
Jeśli obcerujecie mnie na instagramie to mogliście oglądnąć właśnie filmik jak koń przebiegł przez wodę https://instagram.com/tulipanka2000
Dziś idę sobie i widzę konia z jakąś kobietą podchodzę bliżej derki ( dla tego, że tam są małe flagi )
i to była ze Szwecji więc się uśmiechnęłam i ta pani też potem do kobiety z Norwegii też się uśmiechnęłam i ta pani też potem widziałam pana z Finlandii więc też się uśmiechnęłam i ten pan też a potem do Polaka się uśmiechnęłam i ten pan też się uśmiechnął.
A potem jak była pierwsza przerwa to weszłam do stajni gdzie jestem Wolontariuszem i pani zapytała się czy nie chcę pomóc więc się zgodziłam.

Potem poszłam do domu i tak przed 16 poszłam jeszcze raz.
I poszłam jeszcze tak 17:57 dziwiłam się, że nie ma już, żadnych koni a potem przypomniałam sobie, że   zawody skończyły się o 17 czyli oglądałam od samego początku do końca ale za to miałam trzymać konia, który miał zjeść na dworze bo jest w stajni razem i innym koniem i podobno by się pogryzły.

Stajni gdzie jest Hipoterapia są dwie obok siebie i ja pomagam w pierwszej i konie jakie tam stoją to ( dawałam wam zdjęcia na instagramie ale na czas zawodów to dwa kucyki stoją właśnie tam gdzie pomagam)
Z tej drugiej też znam konie ale nie znam imion i tam nie wchodzę.

A konie z tej stajni to
Arkan

Han

Bułan  

Kasia

Dwa  kucki, które są na czas zawodów to

Bączek

Apacz

a dziś kilka minut trzymałam

Karego

Kocham te wszystkie konie :)

A posty jakie będą jeszcze na temat jazdy konnej to ( te co były to wykreślę  )

ujeżdżenie

skoki przez przeszkody

WKKW

powożenie

woltyżerkę

rajdy długodystansowe

reining

Wyścigi konne

I będą pojawiała się codziennie

Dzisiejszy dzień był udany :)

A teraz..... Ujeżdżenie

Ujeżdżenie (też: dresaż, z fr. dressage – tresura) – olimpijska konkurencja jeździectwa wspierana przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI). W nowoczesnym ujeżdżeniu, jeździec i koń wykonują serię określonych wcześniej ruchów, zwanych figurami na czworokątnej arenie, zwanej czworobokiem. Znajomość podstaw tej dyscypliny jest konieczna przy uprawianiu innych dyscyplin jeździeckich, np. skoków. Ujeżdżenie jest też jedną z trzech prób, jakie obejmuje WKKW.

Historia dyscypliny
Zainteresowanie rozwijaniem naturalnych możliwości konia sięga starożytności. W XVI wieku powstała klasyczna szkoła jazdy, w której najpierw szkolono konia "z ziemi" przy pomocy długich wodzy. W XIX wieku popularność zyskało ujeżdżenie, na którego kształtowanie wpływ mieli jeźdźcy z Hiszpańskiej Szkoły Jazdy w Wiedniu oraz Cadre Noir we Francji.
Pierwsze zawody zorganizowano w 1873 roku w Bratysławie w celu utrwalenia schematu klasycznego jeździectwa i przedstawienia najważniejszych celów treningu młodego konia wierzchowego. Od 1963 roku rozgrywane są Mistrzostwa Europy, a od 1966 – Mistrzostwa Świata.
Od początku lat 80. XX w. wprowadzono programy dowolne z muzyką (tzw. Kür). Jeździec wykonuje w nich własny program ułożony z określonego zestawu ruchów i figur (w zależności od klasy trudności programu) z odpowiednio dobranym podkładem muzycznym; program dowolny zawiera jednakże określone elementy obowiązkowe.

Cele ujeżdżeniaCelem ujeżdżenia jest harmonijny rozwój naturalnych możliwości i zdolności konia zrównoważonego, elastycznego, dobrze i szybko reagującego na polecenia. Szkolenie konia powinno prowadzić do doskonalenia jego naturalnej równowagi, zachowania elastyczności ruchów oraz wyrobienia posłuszeństwa i chęci współpracy z jeźdźcem. Koń i jeździec powinni reprezentować wspólnie harmonię i elegancję, płynność ruchów, spokój, równowagę i wzajemne porozumienie. Wyszkolenie konia ujeżdżeniowego wymaga cierpliwości, wyczucia jego psychiki i wielu lat treningu.
"Koń powinien pozwolić jeźdźcowi wygodnie siedzieć, reagując posłusznie i z zaufaniem na pomoce pozostając całkowicie wyprostowany w ruchu po liniach prostych i odpowiednio wygięty przy jeździe po łukach. Powinien sprawiać wrażenie, że wykonuje stawiane mu zadania z własnej woli."
Do ujeżdżenia wykorzystuje się prawie wszystkie współczesne rasy koni gorącokrwistych, choć najczęściej obserwuje się konie hanowerskie i lipicańskie.

Zawody w ujeżdżeniu

Konkursy
Konkursy ujeżdżenia odbywają się w skali międzynarodowej i krajowej. Konkursy krajowe podzielone są na klasy (według stopnia trudności): L, P, N, C, CC i CS. Każda klasa dzieli się na programy opisujące obowiązkowe ruchy, jakie zawodnik i koń powinni wykonać na czworoboku. Zawody organizowane przez FEI w ramach mistrzostw świata, kontynentu, a także igrzysk olimpijskich rozgrywane są w formule konkursów Grand Prix, Grand Prix Special i Grand Prix Kur (dowolny).
We wszystkich klasach, jeździec i koń prezentują figury i chody (zebrane, robocze, pośrednie, wyciągnięte): stęp, kłus i galop, płynne przejścia pomiędzy chodami oraz zmiany tempa. W zależności od poziomu trudności konkursu, obecne są też inne elementy programu, np. ciąg, lotna zmiana nogi (co cztery/trzy/dwie/jedno foule), pasaż, piaff, piruet. "Wszystkie ruchy konia winny być wykonane przy użyciu niewidocznych pomocy i bez widocznego wysiłku ze strony zawodnika". Konkursy w niższych klasach oceniane są przez jednego sędziego; w klasach wyższych oceny wystawia trzech lub pięciu sędziów. Sędzia ocenia zawodnika na 10-punktowej skali. Ocena końcowa zawodnika jest sumowana i podawana w procentach; zwycięża ten, którego wynik jest
najwyższy. Kobiety współzawodniczą z mężczyznami
  Areny zawodów
Konkursy w ujeżdżeniu rozgrywane są na piaszczystym (czasem trawiastym) czworoboku o wymiarach 20 × 40 m (niższe klasy) lub 20 × 60 m (wyższe klasy). Czworobok jest oznaczony 12 tablicami z literami, które umieszczone są na ogradzających plac szrankach (niskich białych płotkach). Litery wskazują miejsca wykonania figur (koła, wolty, ósemki, wężyki i serpentyny) i innych elementów programu. Po wjeździe na czworobok, zawodnika obowiązuje ukłon.
  Strój i rząd
Strój zawodnika i rząd konia określają przepisy jeździeckie. W zawodach wyższej rangi, strój zawodnika składa się obowiązkowo z: czarnego lub granatowego fraka (na zawodach regionalnych i do klasy CC może to być marynarka), cylindra, białych lub kremowych bryczesów, plastronu lub krawata, rękawiczek, długich czarnych butów i ostróg. Ochronne nakrycie głowy (kask) jest dozwolone we wszystkich klasach i obowiązkowe dla juniorów. Jeźdźcy uprawnieni do noszenia munduru mogą w nim występować na zawodach, zamiast ukłonu obowiązuje wówczas salutowanie. W niższych klasach wymagane jest kiełznanie wędzidłowe lub bezwędzidłowe w klasie LL, w wyższych – munsztukowe. Obowiązuje siodło ujeżdżeniowe, czyli o wydłużonych tybinkach, do jazdy na długich puśliskach. Używanie bata (tylko ujeżdżeniowego – do 120 cm dla koni i 100 cm dla kuców) jest dozwolone jedynie na zawodach krajowych. Nie dopuszcza się stosowania wytoków, napierśników i innych środków pomocniczych, nawet ochraniaczy nóg końskich czy bandaży. Koń musi być zadbany i czysty, a jego grzywa zapleciona.


Dyscyplina dla niepełnosprawnych
Dyscyplina ujeżdżenia, jako jedyna dyscyplina jeździecka, od roku 1996 stanowi część igrzysk paraolimpijskich. Od roku 2006 dyscyplina ujeżdżenia dla osób niepełnosprawnych jest także regulowana przez FEI, która jest jedyną międzynarodową federacją sportową nadzorującą obie odmiany konkurencji. Organizowane są krajowe i międzynarodowe zawody w parajeździectwie. Podobnie, jak w dyscyplinie powożenia, zasady rozgrywania konkursów pozostają niezmienione, a współzawodnicy są dobierani w grupy w zależności od ich siły i sprawności fizycznej dla sprawiedliwej konkurencji. Zgłoszenia rozpatrywane są przez FEI indywidualnie i na ich podstawie dopuszcza się używanie dodatkowych pomocy.

Mistrzowie
Jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek światowej czołówki w ujeżdżeniu jest Holenderka Anky van Grunsven, która zdobyła złoto na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000), w Atenach (2004) i w Pekinie (2008).

W Polsce do czołówki należą m.in.:
 Anna Bienias
Justyna Dysarz (8 złotych, 8 srebrnych i 6 brązowych medali imprez mistrzowskich)
 Katarzyna Milczarek (wielokrotna mistrzyni Polski, w roku 2009 wygrała konkursy Grand Prix oraz Grand Prix Kur w Pucharze Świata)
Małgorzata Morsztyn (1995-1998 zdobyła medale mistrzostw Polski; w roku 1999 zajęła I miejsce Halowych Mistrzostw Polski, II miejsce mistrzostw Polski; w roku 2000 zdobyła I miejsce mistrzostw Polski; w roku 2001 wzięła udział w finale Pucharu Świata w ujeżdżeniu, zajęła 11-ste miejsce)
Michał Rapcewicz (dwukrotny mistrz Polski 2007, 2008 r. i brązowy medalista 2006 r., olimpijczyk 2008)
Żaneta Skowrońska (wielokrotna medalistka mistrzostw Polski: Młodych Jeźdźców 2000 r., Seniorów 2001, 2002 r.; wicemistrzyni 2003, 2006 r.; medal brązowy 2004, 2005 i 2007 r.)
 Teresa Tomaszewska (wielokrotna medalistka mistrzostw Polski)
 Maja Wieczorek (czołowa zawodniczka młodej kadry)
Olena Pilkiewicz (wielokrotna mistrzyni ujeżdżenia)
Nina Smirnowa (wielokrotna mistrzyni ujeżdżenia, trener sportowy)



Zdjęcia są  ze strony Hipodrom Sopot

 

 

 

Pa, Pa don't copy :)