Hej

Do sierpnia :)
UDANYCH WAKACJI <3 <3

Rozdymka tygrysia

Rozdymka tygrysia (Takifugu rubripes) – gatunek ryby z rodziny rozdymkowatych (Tetraodontidae). Pierwsza ryba i drugi kręgowiec (po człowieku), którego genom został całkowicie zsekwencjonowany i publicznie udostępniony. Jest organizmem modelowym. Jej wnętrzności (zwłaszcza wątroba i jajniki) oraz ikra zawierają silnie toksyczną, niebezpieczną dla człowieka tetrodotoksynę (TTX).
Występuje w wodach słonych i słonawych (w estuariach) północno-zachodniej części Oceanu Spokojnego – w zachodniej części Morza Japońskiego, w Morzu Wschodniochińskim i w Morzu Żółtym. Dorosłe osobniki rzadko wpływają do wód słonawych, natomiast młode są tam często spotykane.
Osiąga przeciętnie 40 cm, maksymalnie 80 cm długości. Rozmnaża się w morzu, od marca do maja. Ikrę składa na kamieniach.
Jest wysoko ceniona w kuchni japońskiej.
Genom rozdymki tygrysiej zsekwencjonowano w październiku 2001 roku w ramach Fugu Genome Project zainicjowanego w 1989 w Cambridge przez Sydneya Brennera. Genom ten jest najkrótszym wśród genomów kręgowców – zawiera około 365 Mpz (milionów par zasad) i – ze względu na wiele podobieństw – jest wykorzystywany do analizowania genomu ludzkiego. Zidentyfikowano ponad 30 000 genów rozdymki tygrysiej.


Pa, Pa don't copy
Udanych i szczęśliwych wakacji !!!!!!! 

Hej

Gekon gruboogonowy

Gekon gruboogonowy (Hemitheconyx caudicinctus) – gatunek jaszczurki z rodziny gekonów.

 Wygląd

Niewielka jaszczurka osiągająca do 20 cm długości. Ciało krępe, głowa duża. Ogon w przekroju okrągły, walcowaty. Skóra pokryta drobnymi łuskami. Kolor pomarańczowy z czarnymi paskami. Posiada powieki. Palce nie są zakończone przylgami lecz tylko pazurkami.
Długość życia : Żyje ok. 15 lat
Pokarm : Zwierzęcy (świerszcze, karaczany, szarańcza, mysie oseski)
Aktywny : Jaszczurka aktywna w nocy
Dymorfizm płciowy : Widoczny po czasie 3-4 miesięcy od wyklucia

Występowanie
 Jaszczurka występuje w zachodniej Afryce, Maroko, Senegalu, Mauretania i Mali. Można ją spotkać na sawannie, w rzadkich suchych lasach lub środowiskach skalnych.

Zachowanie

 Jaszczurka nocna (pionowa źrenica) jednak poluje także w dzień. Są bardzo terytorialne i mogą być agresywne dla innych jaszczurek w terrarium. Wobec ludzi płochliwa, jednak nie jest trudno ją oswoić. Mogą ugryźć. Porusza się powoli, wręcz flegmatycznie.

Pożywienie

 W naturze żywią się pająkami, dużymi owadami lub małymi gryzoniami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm. (np, ćmy, muchy, koniki polne). Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza. Normalnie podajemy: świerszcze, które powinny stanowić podstawę diety, karaczany, mączniki oraz mysie oseski. Należy pamiętać o dodawaniu witamin do pokarmu.

Terrarium

Terrarium nie musi być wysokie. Natomiast musi być wentylowane. Optymalne wymiary 60/50/60 cm (długość/głębokość/wysokość). Im większe tym bardziej komfortowo będą się czuły. Mata grzewcza lub kamienie podgrzewane. Jako podłoże najlepiej stosować włókno kokosowe. Musi posiadać kilka kryjówek.

• Oświetlenie: najlepiej stosować promiennik podczerwieni (50/75 W), zależnie od wielkości terrarium. Lampy UVB niewymagane.
• Temperatura : 26-30 °C, punktowo nawet do 40 °C (noc 22-25 °C)
• Wilgotność powietrza : Na poziomie 70% (2 razy dziennie lub częściej zwilżamy terrarium)

  

Pa, Pa don't copy

Hej

Karp koi

Karp koi (jap. 錦鯉 nishiki-goi) – udomowiona, ozdobna forma hodowlana karpia (Cyprinus carpio). Dorosłe osobniki osiągają długość od 30 cm do nawet 70 cm. Mają atrakcyjne ubarwienie, hodowane są w oczkach wodnych i basenach rybnych. Nazwa koi jest skrótem pochodzącym od japońskiego nishiki-goi (karp brokatowy).
Hodowlę karpi ozdobnych rozpoczęto w prefekturze Niigata w Japonii na początku XIX wieku. W wyniku selekcji hodowlanej pozyskano co najmniej 120 odmian, różniących się kolorem, rozmiarem, połyskiem, układem plam i łusek.








Pa, Pa don't copy :)

Hej

Ranchu

Ranchu – pochodząca z Japonii odmiana złotej rybki, wywodzącej się od jednego z podgatunków karasia złocistego – Carassius auratus auratus, w hodowli akwarystycznej popularnie zwanymi welonami. Jest to jeden z typów odmiany lwia główka.
Budowa ciała bardziej kulista, cechą wyróżniającą jest brak płetwy grzbietowej. Pozostałe płetwy są parzyste i stosunkowo krótkie. Na dużej głowie występuje duża narośl. Narośl ta występuje również na policzkach.
Oprócz barwy czerwonej w hodowli akwaryjnej występuje barwa czarna.
 









Pa, Pa don't copy 

Hej

Pyzatek

Pyzatek – odmiana hodowlana chińskiej populacji złotej rybki wywodzącej się od jednego z podgatunków karasia złocistego – Carassius auratus auratus, w hodowli akwarystycznej popularnie zwanymi welonami.

 Opis

Budowa ciała owalna i krótka. Oczy wyłupiaste (teleskopowe) skierowane są ku górze. Grzbiet wygięty jest łukowo, na którym brak jest płetwy grzbietowej. Płetwy krótkie i parzyste, przy czym kształt płetwy ogonowej może przybrać formę krótką jak również dłuższą o kształcie jaskółczego ogona. Ubarwienie ryb bywa najczęściej w kolorze pomarańczowym z połyskującą łuską. Do jednych z najrzadszych i najbardziej cenionych pyzatek należy pyzatek o błękitnych łuskach, calico - wielobarwny oraz pyzatek czarny.
Pod oczami pyzatka występują charakterystyczne pęcherze, które wypełnione są surowiczą cieczą. Ryba ta jest tym cenniejsza im większe posiada pęcherze

Typy

W hodowli akwarystycznej spotykane są trzy typy różniące się kształtem ciała i płetw:

• Typ 1 - średnia długość ciała, płetwy ogonowe krótkie, duże "balony" (pęcherze)
• Typ 2 - ciało długie i wydłużone płetwy ogonowe oraz o bardzo dużych "balonach"
• Typ 3 - o ciele krótkim i pękatym, płetwy ogonowe są długie, pęcherze mniejsze niż u dwóch poprzednich. Pomiędzy oczami, które są w tym typie bardziej rozstawione pojawiać się może narośl. Niekiedy typ ten jest nazywany przez hodowców pyzatkiem żabiogłowym

  

 

 

 

 

 

 

 

Pa, Pa don't copy :)

Hej

Felsuma złocista

 Felsuma złocista (Phelsuma laticauda) – jaskrawozielona jaszczurka prowadząca dzienny tryb życia, należąca do rodziny gekonowatych. Została sklasyfikowana przez Oskara Boettgera w 1880 r. Zamieszkuje w ciepłych i wilgotnych lasach na północy Madagaskaru i na Komorach. Zazwyczaj żyje pojedynczo na drzewach, często w pobliżu siedzib ludzkich, żywiąc się owadami i nektarem.

Opis

Felsuma złocista należy do mniejszych felsum, maksymalna długość, jaką może osiągnąć, wynosi około 13 cm. Ciało jest koloru jasnozielonego lub żółtawozielonego, czasami zdarzają się osobniki niebieskie. Charakterystyczną cechą tego gatunku są drobniutkie, żółtawe (złote) plamki na karku i górnej części ogona, które sprawiają, że jaszczurka wygląda jak posypana złotym pyłem. Poza tym jaszczurki mają po trzy dobrze widoczne łatki w kolorze rdzy na pysku oraz w okolicy czoła. Górna część odnóży oraz górne powieki są niebieskie. Na dole grzbietu znajdują się trzy podłużne, czerwone pasy.
Felsumy złociste, podobnie jak większość gekonów, mają skórne blaszki na spodniej części łap. Blaszki te oddziałują z podłożem za pomocą sił van der Waalsa, a w związku z ich relatywnie dużą powierzchnią całkowitą, suma tych oddziaływań jest na tyle silna, że felsuma złocista może chodzić po szkle nawet do góry nogami.
Felsumy złociste zamieszkują w północnej części Madagaskaru. Można je również znaleźć na wyspach Nosy Be, Komory i Reunion. Gatunek ten został wprowadzony na Seszelach, ponadto odnalezione zostały na Hawajach, po obu stronach Oʻahu oraz na wyspach Hawaiʻi i Maui.
  
Dieta
 Felsuma złocista żywi się różnymi owadami i bezkręgowcami, zdolna jest także do zjadania innych mniejszych jaszczurek. W ich diecie znajdują się także miękkie, słodkie owoce oraz pyłek i nektar z kwiatów.

Zachowanie

Samce tego gatunku są dość agresywne. Nie akceptują innych samców w sąsiedztwie, a w niewoli mogą przejawiać wrogie nastawienie również wobec samic i je poważnie poranić. W przypadku, gdy samiec wykazuje agresywne zachowanie, samica musi zostać oddzielona.

Rozmnażanie

Samice składają do dziesięciu jaj, ale nie więcej niż dwa naraz. Młode wykluwają się w temperaturze 28 °C po około 40–45 dniach. Po wykluciu mała felsuma złocista ma 55–60 mm. Za względu na to, że nawet młode osobniki są dość agresywne wobec siebie, powinny być rozdzielone. Dojrzałość płciową osiągają po 10–12 miesiącach.

Hodowla w niewoli

 Zwierzęta powinny być trzymane pojedynczo lub w parach w dużym, dobrze obsadzonym terrarium. W ciągu dnia temperatura powinna wynosić około 28 °C, nocą – ok. 20 °C. Wilgotność powietrza powinna być utrzymywana pomiędzy 65 i 75%. W niewoli felsuma złocista może być karmiona świerszczami, larwami, czerwiami, robakami i muchami.

 

 

 

  

Pa, Pa don't copy

Hej

Gekon leśny

 Gekon leśny (Chondrodactylus turneri) – gatunek gada z rodziny gekonów początkowo zaliczany do rodzaju Pachydactylus. Bauer & Lamb (2005) wykazali, że gekon leśny jest bliżej spokrewniony z gekonem Chondrodactylus angulifer niż z większością zwierząt tradycyjnie zaliczanych do rodzaju Pachydactylus; z tego powodu zaliczyli go (wraz z jego najbliższymi krewnymi – P. turneri i P. fitzsimonsi) do rodzaju Chondrodactylus

Wygląd

Samice zazwyczaj są odrobinę mniejsze od samców. Oczy ciemnozłote, powieki nieruchome. Łuski na ciele mają charakterystyczne wyrostki, największe na ogonie. Ubarwienie od jasnobrązowego do ciemnego brązu, prawie czarnego. Na grzbiecie poprzeczne rzędy czarnych plamek. U samców dodatkowo rzędy białych plamek, co je odróżnia od samic. Palce jak u wielu gekonów zakończone przylgami (lamelle – zachodzące na siebie blaszki)

• Rozmiary : gekon leśny dorasta do 20 cm długości
• Długość życia : żyje ok. 15 lat (w niewoli ok. 10)
• Pokarm : zwierzęcy (świerszcze, karaczany, szarańcza, mysie oseski)
• Dymorfizm płciowy : widoczny po czasie 3 miesięcy od wyklucia

Występowanie

Gekona tego można spotkać w porośniętych lasem, skalistych częściach południowej Afryki, południowej Tanzanii czy Angoli.

 Zachowanie

Jak wszystkie gekony z pionową źrenicą prowadzą nocny tryb życia. Żyje w stadach składających się z 15-20 osobników.
Bardzo szybko potrafi się poruszać. Wobec ludzi jest bardzo płochliwy i raczej nieufny. Można go hodować z innymi gatunkami, mniej więcej tych samych rozmiarów. Istotne, aby łączone gatunki miały podobne wymagania.

Pożywienie

W naturze żywią się owadami, przeważnie tymi występującymi w lesie, małymi gryzoniami, pająkami czy muchami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm (np. ćmy, muchy, koniki polne), z uwzględnieniem faktu, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza.

Terrarium

Średnie wymiary to 80/40/50 cm, musi być wentylowane. W tej wielkości terrarium można hodować nawet 3-4 gekony (najlepiej 1 samiec oraz 2 samice). Ze względu na wspinaczkę przynajmniej jedna ściana wyłożona korkiem. Najlepiej wszystkie. Podłoże najlepiej mieszane – piasek i włókno kokosowe. Dobrze dodać kilka kamieni i kryjówek oraz matę grzewczą. Oświetlenie nocne. Najlepiej promiennik podczerwieni (50/75 W), którego barwy gady nie widzą, przez co nie krępują się wychodzić z kryjówek. Lampy UVB niewymagane.

• Temperatura : 26-30 °C, punktowo nawet do 40 °C (noc 22-25 °C)
•  Wilgotność powietrza: na poziomie 60%  

 

 


Pa, Pa don't copy 

Hej

Hirara amerykańska

Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z rodziny łasicowatych, występujący w lasach Ameryki Południowej, Środkowej i na Trynidadzie.

Wygląd

Hirara przypomina bardzo dużą kunę. Sierść brunatna, z jasną głową i żółtą lub białą piersią.

Średnie wymiary

• Długość ciała – 70 cm
• Długość ogona – 48 cm

Tryb życia 

 Prowadzi nocny tryb życia. Żywi się roślinami i małymi zwierzętami, bywa szkodnikiem plantacji. Umie pływać i wspinać się na drzewa.

Rozmnażanie

 Samica, po trwającej 63-67 dni ciąży, rodzi 1-3 ślepe młode.

 

Pa, Pa  don't copy