Australijski silky terier

Rys historyczny
Około roku 1820 w Australii Dandie Dinmont terrier pokrył stalowoniebieską suczkę – terierkę szorstkowłosą. Z powstałego w ten sposób potomstwa, dodając krew teriera australijskiego, McArthur Little wyhodował w Australii silky teriera.

Australian silky terrier ma ciało zwarte i niskie, ma dłuższą kufę oraz krótszy włos i ciemniejsze umaszczenie od yorkshire terriera.
Głowa jest średniej wielkości, z czarnym zakończeniem nosa, oczy zaś małe, okrągłe, ciemnej barwy. Uszy nieduże, stojące, przypominają odwróconą literę „V”. Ogon jest obcinany, noszony do góry. Szata i umaszczenie
Szczenięta mają początkowo szatę barwy czarnej i czarnej podpalanej, następnie zmienia się ona na stalowoniebieską lub srebrzystopodpalaną (rudawą).
Włos cienki, lśniący jedwabiście; niezbyt długi na policzkach i kufie; grzywka na głowie, ale włosy nie mogą opadać na oczy

Według wzorca nadaje się do łowienia szczurów, lecz teraz hoduje się go głównie w domu.
Zdrowie i pielęgnacja
Nadaje się do życia w niewielkich mieszkaniach pod warunkiem zapewnienia mu dużej ilości ruchu. Co najmniej dwa razy w tygodniu powinno się przeczesać jedwabisty włos silky i usunąć z niego wszelkie supły i kołtuny, wczepione gałązki i kolce. Włosy rosnące w uszach i pod ogonem należy usunąć. Czesząc (nigdy na sucho) włos silky trzeba uważać, by równo opadał on na obie strony grzbietu, z przedziałkiem pośrodku. Nie należy także dopuszczać do tego, by włosy z czoła opadały psu na oczy i utrudniały widzenie. Kąpiel – podobnie jak yorkshire terier – jest ze wszech miar wskazana, ale zawsze kończyć się musi gruntownym wysuszeniem suszarką do włosów.
Popularność
W Polsce jest rasą mało popularną.


Pa, Pa don't copy :)

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz