Hej

5/6

Gwanako andyjskie

Gwanako andyjskie, dawniej: gwanako, guanako (Lama guanicoe) – gatunek południowoamerykańskiego, roślinożernego ssaka z rodziny wielbłądowatych (Camelidae). Żyje w niewielkich stadach w Andach i w Patagonii.

Charakterystyka

 Długość ciała 153–200 cm, wysokość w kłębie 90–125 cm. Długa, płowa sierść na grzbiecie i bokach, krótsza, jasna na brzuchu. Kończyny smukłe, szyja długa, cienka, ogon bardzo krótki długości 22–25 cm, zaokrąglony i puszysty. Masa ciała 80–120 kg.

Ubarwienie

 Sierść w różnych odcieniach brązu – na grzbiecie długa, ciemniejsza, na brzuchu krótka, wyraźnie jaśniejsza.

Pożywienie

Rośliny trawiaste, krzewy i porosty.

Występowanie

Gwanako andyjskie, podobnie jak wikunia andyjska, występuje na rozległych przestrzeniach. Zwierzę to zamieszkuje zazwyczaj suche tereny, szczególnie w pobliżu równika na południe od równiny Gran Chaco. Dawniej gwanako andyjskie występowało również na sawannach i półpustynnych terenach Patagonii i Ziemi Ognistej, obecnie prawie całkowicie zniknęło z tych obszarów, pojawiając się tylko lokalnie wysoko w Andach od południowego Peru do Ziemi Ognistej.

Życie w stadzie 

 Gwanako andyjskie żyje w małych stadach, liczących najwyżej 20–30 osobników. Jeden samiec pełni funkcję przewodnika i opiekuna takiej grupy.

Rozmnażanie

 Po okresie ciąży trwającym 11 miesięcy samica rodzi jedno młode, które karmi mlekiem przez 4 miesiące.

   

  

 

  

 

 

 

Pa, Pa don' copy