Gęś domowa

Hej

Gęś domowa

Gęś domowa (Anser domesticus). Ptak wodny, użytkowy będący udomowioną formą gęsi gęgawy (Anser anser) i gęsi łabędzionosej (Anser cygnoides), rzadziej gęsi białoczelnej (Anser albifrons) oraz bernikli kanadyjskiej (Branta canadensis).

Gatunki

gęś gęgawa Anser anser, gęś szara - przodek europejskiej gęsi domowej. Domestykacja nastąpiła ok. 3000 lat temu w różnych miejscach, m.in.: Rzymie, Grecji, Egipcie, Babilonii. Udomowiona forma krzyżuje się z rasami gęsi domowych pochodzących od gęsi łabędziowej, dając płodne mieszańce.

gęś łabędzionosa Cygnopsis cygnoides (Anser cygnoides), gęś łabędziowa, gęś garbonosa, gęś chińska, gęś gwinejska - przodek azjatyckiej gęsi domowej. Udomowiona ok. 3000 lat temu w Chinach. Hodowana w Europie Wsch., gł. w Rosji od XVIII wieku. Przypuszcza się, że do Europy Wsch. dotarła z Azji wraz z Tatarami. Udomowiona forma krzyżuje się z rasami gęsi domowych pochodzących od gęsi gęgawy, dając płodne mieszańce.

gęś białoczelna Anser albifrons, gęś białoczółka, gęś białolica - przodek gęsi pskowskiej łysej (łysa – od białej plamy na czole i głowie). Udomowiona w XIX wieku w pn.-zach. Rosji. Dzikie gęsi białoczelne, gnieżdżące się w dolinie jeziora Ilmien i krzyżowane z miejscowymi gęsiami domowymi dały początek tej rasie. Krzyżuje się z rasami gęsi domowych pochodzących od gęsi gęgawy i gęsi łabędziowej, dając płodne mieszańce.

bernikla kanadyjska Branta canadensis, gęś kanadyjska, gęś czarna – przodek gęsi kanadyjskiej czarnej. Częściowo udomowiona w XVIII wieku w Ameryce Północnej. Nie ma znaczenia gospodarczego. Hodowana w parkach wielkomiejskich na Wyspach Brytyjskich, itd. Możliwe krzyżówki z rasami gęsi hodowlanych.

 Rasy
Typ gęsi gęgawy Anser anser:

• gęś włoska biała, ogólnoużytkowa, wysoka nieśność jaj, hodowana, m.in. do produkcji salami gęsiego z Mortara; jej polska odmiana: gęś kołudzka biała, wyhodowana w wyniku prac selekcyjnych gęsi włoskiej białej, rozpowszechniona obecnie w Polsce. Masa dorosłego gąsiora wynosi 6,5-7,5 kg, gęsi 5-5,5 kg.
• gęś reńska biała, ogólnoużytkowa, wysoka nieśność jaj.
• gęś emdeńska (gęś bremeńska).
• gęś pomorska.
• gęś tuluska; jej lżejsza odmiana: gęś tuluska gospodarcza, hodowana, m.in. na foie gras.
• gęś landes, hodowana, m.in. na foie gras.
• gęś duża szara; jej rosyjska odmiana: gęś duża szara tambowska.
• gęś kałuska (gęś tulska), hodowana, m.in. do bezkrwawych walk gąsiorów.
• gęś sewastopolska (gęś astrachańska), hodowana, m.in. dla fryzowanych, długich piór na tułowiu.

Typ gęsi łabędziowej Cygnopsis cygnoides:

• gęś chińska, wysoka nieśność jaj; jej ciężka odmiana: gęś afrykańska; istnieją jej mieszańce, np. gęś garbonosa.
• gęś chołmogorska.
• gęś perejasławska, wysoka nieśność jaj.
• gęś gorkowska (gęś lindowska).
• gęś kubańska, wysoka nieśność jaj.

Choroby
Gęsi są bardzo odporne na choroby i mało wymagające w hodowli. Sporadycznie na choroby zapadają pisklęta gęsi domowej. Za mającą największe znaczenie dla hodowli jest uznawana choroba Derzsyego.

 


 








Pa, Pa don't copy :)