Piżmowiec syberyjski
Piżmowiec syberyjski, piżmowiec, kabanga (Moschus moschiferus) – bezrogi gatunek ssaka kopytnego z rodziny piżmowcowatych (Moschidae) (wcześniej zaliczany był do jeleniowatych), żyjący w górskich lasach Azji.
Występowanie i biotop
Lasy i zarośla górskie Azji środkowowschodniej.
Charakterystyka ogólna
| Długość ciała | 86-100 cm | |||
| Wysokość w kłębie | 53-80 cm | |||
| Ogon (kwiat) | 4-6 cm | |||
| Masa ciała | 13-18 kg | |||
| Dojrzałość płciowa | ok. 1,5 roku | |||
| Okres godowy | ||||
| Ciąża | 185-195 dni | |||
| Liczba młodych w miocie |
1-2 |
Ubarwienie żółtawobrunatne z jasnymi cętkami na tułowiu. Samce mają w górnej szczęce długie kły wystające na zewnątrz, na brzuchu zaś gruczoł wydzielający piżmo zwykle imitujące pot. Zapach piżma jest tak intensywny, że samice mimo słabego węchu są w stanie je wyczuć i za nim podążać. Przyrost populacji piżmowca jest powolny, ponieważ każdego roku tylko 60-70% samic ma młode.
Piżmo jest bardzo cenionym środkiem w przemyśle perfumeryjnym, z kolei zęby piżmowca pełnią rolę dekoracyjną - z wiekiem zęby wydłużają się


Brak komentarzy:
Prześlij komentarz