Lemuria koroniasta

Hej

Lemuria koroniasta

Lemuria koroniasta (Eulemur coronatus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lemurowatych (Lemuridae). Mierzy 31–36 cm długości, osiągając masę ciała 2 kg. Jego ogon mierzy 42–51 cm długości. Jest endemitem suchych lasów liściastych północnego krańca Madagaskaru. Spożywa głównie kwiaty, owoce i liście. Jego populację szacuje się na 1000-10000 osobników (dane z 2004), z których większość zamieszkuje Ankarana Plateau, aczkolwiek istnieje także populacja w Montagne d'Ambre. Gatunek charakteryzuje się brązowopomarańczową koroną na szczycie głowy. Samice mają szare ciało i pomarańczową koronę. Samce są ciemniejsze w barwach czerwonobrązowych, koronę mają w czerni i pomarańczy. Długość życia tego gatunku wynosi w przybliżeniu 20 lat, dojrzałość płciową lemury te osiągają po 20 miesiącach życia. Porody następują zazwyczaj późnym wrześniem bądź wczesnym październikiem, po ciąży trwającej 125 dni.
Jako przedstawiciel naczelnych zwierzę charakteryzuje się pseudoprzeciwstawnym kciukiem, widzeniem obuocznym i znaczną inteligencją. E. coronatus dzieli innymi przedstawicielami rodziny lemurowatych długie i smukłe kończyny, nieco dłuższy nos, mniejszy mózg i grzebień zębowy utworzony przez siekacze i kły.
Lemur ten ma także niechwytny ogon znacznej długości. Używa go do balansowania podczas skoków z gałęzi na gałąź oraz do komunikacji w obrębie grupy społecznej, której przewodzi samica.
Ten Eulemur jest aktywny głównie za dnia. Wykazuje też jednak okresy aktywności nocnej, kiedy pobiera pokarm.
Rozmieszczenie geograficzne
Eulemur coronatus przypisuje się bardzo ograniczony zasięg występowania. Zwierzę to żyje jedynie na północy Madagaskaru, od północnego krańca wyspy, przylądka Tanjona Bobaomby, w kierunku południowym do wschodniego brzegu rzeki Mahavavy. Obszar ten sięga na wschód do północy dystryktu Sambava wzdłuż brzegów innej rzeki, Manambato.
Habitat
E. coronatus spotyka się wszędzie w obrębie tropikalnych lasów suchych Parku Narodowego Ankarana do położonych na średniej wysokości lasów deszczowych gór Ambohitra (Park Narodowy Montagne d'Ambre). Zwierzę bytuje na wysokości do 1400 m n.p.m. Sympatrycznie z nim występuje Eulemur sanfordi, dzieląc to samo siedlisko. Różnice obejmują kolorystykę (więcej szarości i brązu i brak v-kształtnej korony na czole, jak też biel na uszach i policzkach tego ostatniego).
E. coronatus z Ankarana to jedyne lemury tego regionu przemierzające ostre jak brzytwa tsingy (zerodowany wapień charakterystyczny dla tego rezerwatu). Zmierzają one do lasu wcześnie rano i opuszczają go przed zachodem słońca, by osiąść na noc w bezpieczniejszym lesie w kanionie w centrum tychże skał. 










Pa, Pa don't copy :)