Najpierw info
Info :
Rybitwa białoczelna (Sternula albifrons) – gatunek średniego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae).
Występowanie
Gnieździ się w Europie, Azji, Afryce, Ameryce Północnej i Australii, choć jej zasięg nie jest ciągły. Zamieszkuje w zależności od podgatunku
To najmniejsza rybitwa, wielkości jerzyka, a mniejsza od rybitwy rzecznej. Ma krępą sylwetkę. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym czoło jest białe (biała plama klinowato ciągnie się do oka), kantarek i wierzch głowy (czapeczka) czarne, grzbiet i skrzydła popielate, II i III lotka dłoniowa długich i wąskich skrzydeł jest czarna. Reszta ciała biała. Dziób smukły, żółty z czarnym końcem, nogi krótkie, żółtopomarańczowe. W upierzeniu spoczynkowym od sierpnia wierzch głowy ciemnobrązowy z białymi plamkami, większa część czoła biała bez czarnego kantarka, a brunatny kark przemieszany z białymi piórkami. Dziób czarny. Wokół oka widać szaroczarną plamę. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak na grzbiecie i skrzydłach ciemny rysunek, ponadto ciemne przednie krawędzie skrzydeł i ich końcówki.
Zachowanie
Jej lot, choć szybki i zwinny, jest mniej zgrabny niż u innych rybitw - szybko uderza skrzydłami. W powietrzu widać koniec jej ogon z lekkim wcięciem o długości 2-5 cm, bardziej wydłużony u ptaków lęgowych. Potrafi nurkować ze znacznej wysokości do kilkunastu centymetrów głębokości, nawet do 80. Często zdarza jej się zawisać w locie. Dużo czasu spędza latając, rzadko chodzi po ziemi. Jest ptakiem płochliwym, choć nie ukrywa się starając się siadać na odsłoniętych, nieporośniętych miejscach nad wodą.
Teraz kilka zdjęć
Pa PA don't copy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz