Puchacz wirginijski

Hej

2/2

Puchacz wirginijski

Puchacz wirginijski (Bubo virginianus) – gatunek ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), zamieszkujący Amerykę Północną, Środkową i Południową. Teren lęgowy sięga od północnej granicy lasu na Alasce i w Kanadzie, przez Stany Zjednoczone, Meksyk, kraje Ameryki Środkowej. W Ameryce Południowej występuje w Wenezueli, Kolumbii, Peru, Boliwii, Brazylii, Paragwaju i Argentynie.

Występowanie
Puchacz wirginijski zamieszkuje zależnie od podgatunku:

• B. virginianus algistus – Alaska
• B. virginianus lagophonus – środkowa Alaska do północno-wschodniego Oregonu, Idaho i północno-zachodniej Montany
• B. virginianus saturatus – wybrzeża południowo-wschodniej Alaski do wybrzeży północnej Kalifornii
• B. virginianus pacificus – wybrzeża środkowej Kalifornii do północno-zachodniej Kalifornii Dolnej
• B. virginianus subarcticus – zachodnio-środkowa Kanada do północnego Idaho
• B. virginianus pallescens – południowo-zachodnie USA do południowego Meksyku
• B. virginianus pinorum – południowe Idaho do północnej Arizony i północnego Nowego Meksyku
• B. virginianus heterocnemis – północno-wschodnia Kanada do obszaru Wielkich Jezior Północnoamerykańskich
• B. virginianus virginianus – puchacz wirginijski – południowa-wschodnia Kanada do środkowego i wschodniego USA
• B. virginianus elachistus – południowa Kalifornia Dolna
• B. virginianus mayensis – półwysep Jukatan
• B. virginianus mesembrinus – południowy Meksyk do zachodniej Panamy
• B. virginianus nigrescens – Kolumbia do północno-zachodniego Peru
• B. virginianus nacurutu – wschodnia Kolumbia przez Gujanę, północno-wschodnią Brazylię, Argentynę, Boliwię i środkowe Peru
• B. virginianus magellanicus – puchacz magellański – środkowe Peru do Ziemi Ognistej, takson o niepewnej pozycji taksonomicznej, przez część systematyków traktowany jako odrębny gatunek.

 Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny

Największa sowa na kontynentach amerykańskich. Upierzenie w zależności od podgatunku występuje w różnych kolorach, od brązowego do jasnoszarego z licznymi ciemnymi plamami i kreskami. Głowa o dużych oczach, czarno obrzeżonych bokach twarzy i dwóch uszach z piór.

 

Rozmiary

długość ciała samca 51 cm, samicy 60 cm; rozpiętość skrzydeł samca 134 cm, samicy 143 cm

 

Masa ciała

samiec 680-1450 g, samica 1000-2500 g

 

Zachowanie

Aktywny głównie o zmierzchu i w nocy, rzadziej w dzień. Łączą się w pary na całe życie. Najczęstszym odgłosem jest wydawany od 3 do 8 razy dźwięk uhu.

 

Długość życia

W niewoli do 38 lat, na wolności przeważnie 13 lat

Środowisko
Lasy liściaste, mieszane i iglaste. Przebywa w zwartych drzewostanach, zagajnikach, małych laskach, dużych parkach miejskich

Pożywienie
Poluje na małe i średnie ssaki (np. szczury, króliki i skunksy) i ptaki (np. inne sowy, krukowate, kaczki) oraz czasami na gady, płazy i duże owady.

Lęgi

Zachowania godowe

Sezon godowy i lęgowy trwa od stycznia do lutego. Podczas godów samiec o zmierzchu niezbyt głośno pohukuje.

 

Gniazdo

Stare gniazda ptaków drapieżnych lub krukowatych. Gniazduje również w dziuplach drzew, na występach skalnych, a nawet na ziemi lub w starych, opuszczonych budynkach.

 

Jaja i wysiadywanie

Samica składa 2 – 3 białe jaja (rzadko 5). Wysiaduje wyłącznie samica, samiec w tym czasie dostarcza pożywienie.

 

Pisklęta

Po około 35 dniach wylęgają się młode o gęstym, szarym puchu. Są karmione przez obydwoje rodziców. Młode uczą się latać po okołu siedmiu tygodniach życia. Dojrzałość płciową osiągają po dwóch latach.

 












Pa, Pa don't copy