Manul stepowy


Manul stepowy rozprzestrzeniony jest na obszarach Azji Środkowej, od Zakaukazia i wschodniego wybrzeża M. Kaspijskiego, przez Turcję, Uzbekistan i Kazachstan po Tybet, Ałtaj, Mongolię i Syczuan w Chinach. Na południe jego zasięg obejmuje Iran, Afganistan i Pakistan. Środowisko życia to stepy, skaliste pustynie, równiny i pozbawione drzew obszary górskie. Można go spotkać do 4500 m n.p.m. Na większości obszaru swego występowania jest chroniony.
Pokarm
Głównym składnikiem diety są szczekuszki, drobne gryzonie i ptaki.

Szata długa i gęsta, po stronie brzusznej blisko dwa razy dłuższa niż na grzbiecie.
Maść szarawa do rudej, z niewyraźnymi ciemnymi pasami na łapach i ogonie oraz znaczeniami na głowie.
Nieco dłuższy niż kot domowy, ma krótkie i masywne nogi, krótką, szeroką głowę z małymi, zaokrąglonymi uszami. Angielska nazwa tego kota, "Pallas Cat", pochodzi od nazwiska niemieckiego przyrodnika Petera Pallasa, który pierwszy opisał ten gatunek. Przez dłuższy czas zaliczano go do rodzaju Felis — sądzi się, że jest blisko spokrewniony ze żbikiem (F. silvestris). Jednak z powodu pewnych różnic w budowie czaszki oraz — wyjątkowej u małych kotów — okrągłej źrenicy, stworzono dla niego odrębny rodzaj Otocolobus.
Długość całkowita: 50–65 cm. Długość ogona: 21–31 cm. Waga: 2,5–3,5 kg.
Rozmnażanie
Samica osiąga dojrzałość płciową po pierwszym roku życia. Ciąża trwa 66–75 dni. Przeciętny miot to 3–4 młode, zdarzają się mioty po 6 kociąt.

Manul prowadzi nocny tryb życia, za dnia ukrywa się w norach innych zwierząt, małych jaskiniach i rozpadlinach skalnych. Są to koty skryte i samotnicze, rewiry samców zajmują obszar ok. 4 km².
Podgatunki
Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki manula:
- O. m. manul Pallas, 1776 — Mongolia,
- O. m. ferrunginea Ognev, 1928 — Turcja, Afganistan i Iran,
- O. m. nigripecta Hodgson, 1842 — Tybet i Kaszmir.
Manul znany jest ze sprawności z jaką wspina się po stromych skałach.
Dużą rolę w porozumiewaniu się między osobnikami odgrywa ocieranie.





Pa, Pa teraz jeszcze jednego posta dam :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz